Šulerjo 4. lětnika Zakładneje šule Bart su wosebitu ekskursiju dožiwili. W Chrjebi-Nowej Wsy zeznajomichu so woni z dosć ćežkim, ale za čłowjeka spomóžnym dźěłom ratarja.

Chrjebja-Nowa Wjes (AK/SN). Wokoło lipy na dworje Laduschec statoka w Chrjebi-Nowej Wsy so dźěći zetkaja. „Kak zhonju wo stawiznach tohole štyristron­skeho statoka?“, praša so mějićelka burskeho a wuknjenskeho statoka Ramona Ladusch. Šulerjo maja wšelake namjety: „Móžemy so staršich ludźi prašeć abo rata­rjow we wsy. Snano pak tež w starych knihach čitamy.“ Ramonu Ladusch wotmołwy zwje­seleja. Wona ma tež dźěćacu literaturu za wažne žórło. „Smy samo­ slědźerjej nadawk dali, stawizny našeje swójby přeslědźić. Prěnje zapiski našich předchadnikow su z lěta 1752. Žórła dopokazuja, zo mamy tež serbske korjenje.“