Budyšin (SN/bn). Knižna premjera fachoweje publikacije „Der Bauingenieur | Twarski inženjer Eberhard Deutschmann | Dučman – Zwischen Lausitzer Holzbaukunst und industriellem Bauen | Mjez łužiskej drjewowej architekturu a industrielnym twarjenjom“ je wčera něhdźe 30 zajimcow do Smolerjec kniharnje přiwabiła. Awtorka Betina Kaun zahaji prezentaciju dźakujo so mjez druhim „Załožbje za serbski lud, kotraž je z wudawaćelku knihi, zapósłancej Sakskeho krajneho sejma Markej Šimanej za wažnu podpěru, Iris Brankačkowej za wuhotowanja a nic naposledk spiritusej rectorej Jurjej Łušćanskemu“. Chronologisce rysowaše wona na to „pjeć tworićelskich periodow wopřijimacy němsko-serbski žiwjenski puć a skutkowanje“ Dučmana, kiž słuša nastupajo twarstwo, inženjerstwo a slědźenje na woběmaj polomaj „mjezynarodnje k najwuznamnišim wosobinam“ w druhej połojcy 20. lětstotka.

W měrcowskim wudaću jewja so starše a nowe zajimawostki. Nowa je redakciska obsesija za rysowankami z psami, kaž ju z Wojerec pochadźaca wuměłča Friederike Butter na wobalce wudaća poda.

Johanna Hadankec wěnuje so z předsłowom čitarstwu, a to z nalětnim po­směwkom a hłubokimi myslemi wo aktualnych podawkach. Njeměr njepřewodźa ludźi jenož we wójnskich kónčinach, ale tež tu, w našej domiznje. Štož ludźi hromadźe dźerži, je, zo njemjelča.

Nicole Dołowy-Rybińska poskića wotmołwu na prašenje: Čehodla trjebamy wědomostny zakład za rewitalizaciju serbšćiny? Nałožować a zdźeržeć hornjoserbsku rěč bě „hygiena wšědneho dnja“, rěčna politika pak měješe so na „intuitiwne“ wašnje wjesć, zepěrace so na „nadźiju“, zo tak abo znak „wšitko derje póńdźe“. Kotre wobhladowanja, prašenja a puće so wotewrěja, hdyž so swójskich nazhonjenjow wzdamy a sej naš wobswět z druheje perspektiwy wobhladamy?

Z wobrazami rěčeć je nowostka Rozhlada. Mjez wobrazom Geralda Großeho a słowami Alojsa Andrickeho z lěta 1936 wostanje rum za interpretaciju.

Na prěnim literarnym wubědźowanju župy Delnja Łužica pod hesłom „Pśiaśele-pismiki-prominentne“ je so cyłkownje 26 a awtorkow a awtorow z dohromady 57 ­přinoškami wobdźěliło. Mjez sydom dobyćerjemi, kotrymž předwčerawšim myta w Choćebuskej Hali wuměłstwa přepodachu, je tež šulerka Delnjoserbskeho gymnazija a awtorka Noweho Casnika Lucie Loichenojc. Foto: NC/Katalin Porackojc

Budyšin (SN/bn). Němsko-Serbske ludowe dźiwadło hotuje so w aktualnej, jubilejnej hrajnej dobje – před 75 lětami bu serbske powołanske jewišćo a 15 lět pozdźišo NSLDź załožene – na dalše narodniny. Mjeztym pjeć lětdźesatkow předstaja lěto wob lěto prawidłownje inscenacije ducy po Delnjej Łužicy. „Po dołhim času a składnostnje tejele róčnicy chcemy tamniši publikum z originalnej hru překwapić“, w zdźělence dźiwadła rěka. Spisałoj staj ju režiser Alexander Marusch a dramaturgowka Madleńka Šołćic po powědančku Marcusa Kóńcarja, přełožk „do rjaneje, ludoweje delnjoserbšćiny“ zdokonja Fabian Kaulfürst. W jako „Błótowska kriminalka“ připowědźenym kruchu „Smjerś pó štuckach“ přepytujetaj komisaraj Frido Šuster a Maja Nowakojc „wobstejnosće smjerće skandalo­weje reporterki“, při čimž poněčim „dźeń a wjace ćěmnych potajnstwow wobstajnje powyšaceje so ličby podhladnych“ wotkrytaj.