Loni w oktobrje organizowaše Maćica Serbska we wobłuku jubilejneho lěta Handrija Zejlerja (1804–1872) a Korle Awgusta Kocora (1822–1904) wědomostny sympozij. Wjetšina přednoškow, kotrež tam prezentowachu, je nětko w pisomnej formje w měrcowskim wudaću Rozhlada wozjewjena. Prof. Dietrich Šołta wěnuje so Zejlerjej jako „wótcej serbskeje poezije“, zwjazuje jeho tworićelske skutkowanje ze žiwjenjoběhom a pokazuje, kak so z nim doba nabožneho a „wučeneho“ pismowstwa kónči a nowočasna beletristika započina. Dr. Franc Šěn zhladuje na Zejlerja jako nowinskeho redaktora w dobje předměrca. Jara nazornje a z pomocu listow rysuje ćeže wokoło załoženja Jutnički, předchadnika Tydźenskeje Nowiny, kotrejež redaktor Zejler potom bu. Jako tajki pak oficialnje njewustupowaše. Nimo toho sta so z redaktorom Misionskich Powěsćow, čemuž móžeše so jako farar zjawnje lóšo wuznawać. Prof. Thomas Menzel zaběra so w swojim přinošku „Gender, ptači kwas a Handrij Zejler“ z genderowymi poćahami na přikładźe tekstow z 19.