Snadź zwisuje to z mojej starobu, ale mi so zda, zo je něhdy wjace lamety hody było a wjace žortow silwester. Tym nowym pryzlam so hižo smjeć njemóžu. K tomu přińdźe, zo žorty wo Putinje scyła nowe njejsu. Wzali su za to stare, a město carja, Stalina abo Brježnjewa bu prosće mjeno zaměnjene. Znajeće tón? „Diktator při wěšćerce: Što mi přichod přinjese? – Jědźeš po Moskwje a ludźo so wjesela. – Jim přikiwam? – Ně, kašć je začinjeny.“ Je to směšne? Abo tón: „Putin, Trump a Kim Jong-Un sedźa w lětadle, kotrež spadny. Štó budźe wumóženy? – Čłowjestwo.“ – Woprawdźe? Hdyž by to jenož tak jednorje było, swět na te wašnje wumóžić. Před lětom su nam powědali, zo je wirus naš najwjetši problem. Hdyž budźe tón raz přewinjeny, móže wšitko po starym dale hić. Putinowy februar lěta 2022 z tak mjenowanej specialnej operaciju w Ukrainje je pak přišoł, a naraz je wšitko kruće před wočomaj stało: Iluzija stajneho měra w Europje je so rozpušćiła. Wyše toho smy žiwi w dobje multikrizow. Ničo njebudźe kaž prjedy.
Zo směm Wam na předwječoru hód něšto swojich mysli sposrědkować, je mi wjeselo a česć. Wy wšitcy so hižo dołho na tutón wulkotny a radostny swjedźeń přihotujeće a wjeseliće so na měrne a pokojne swjate dny w kruhu swojich lubych.
Domowina ma wot minjeneje póndźele problem z wosobu swojeho předsydy. A tohodla změja wažni partnerojo Zwjazka Łužiskich Serbow prawdźepodobnje problem z rěčnicu za naležnosće našeho ludu. Štó ma přichodnje jich prěni partner być, hdyž je so dotalny w přisrěbje myslenja wjetšiny CDU w Budyskim wokrjesnym sejmiku na škodu Serbow do politiskeje nimohry manewrował? A to, dokelž je w sejmiku namjetej AfD sobu k wuspěchej dopomhał. Móžeš wo dźělenej wosobje rěčeć, tu předsyda Domowina, tam čłon CDU z mandatom wokrjesneho radźićela w Budyskim wokrjesu.
Na Borborinym swjedźenju energijoweho předewzaća Łužiska energija a milinarnje (LEAG) minjenu póndźelu w Čornej Pumpje je předsyda cyłkowneje zawodneje rady za wobłuk energiju Uwe Teubner hordy wo 800 nowych sobudźěłacych rěčał, kotřiž su lětsa w LEAG dźěłać započeli. To je šwarna ličba, wšako je předewzaće dwaj blokaj w Janšojskej milinarni z wěstotneje rezerwy zaso za produkciju miliny aktiwizowało. Do předewzaća su hłownje ludźo přišli, kotřiž mějachu do toho swoje dźěłowe městno zwonka Łužicy abo su sej swój wšědny chlěb w mjeńšich zawodach w regionje zasłužili.
„Wěsće wšak, zo mam tójšto ćežow ze swojej ,Tydźenskej nowinu‘. Dyrbju kóždy tydźeń do Budyšina do ćišćernje nowe přinoški wotedać a nowinu přehladać. Zo je to přeco pjećhodźinske pućowanje, wam njetrjebam powědać. To tež njewadźi, hórje je, zo dosć přinoškow njedóstawam.“ Tónle citat je Jan Wjela w swojej 1968 wušłej knize „Wulke přećelstwo“ Handrijej Zejlerjej, prěnjemu redaktorej časopisa wot 1842, z kotrehož su naše „Serbske Nowiny“ wurostli, do huby kładł. Najebać fantaziju awtora, kotryž chcyše na zakładźe historiskich žórłow młodym čitarjam zhromadne skutkowanje přećelow Handrija Zejlerja a Korla Awgusta Kocora znazornić, na kotrejuž tuchwilu w jubilejnym lěće spominamy, tute słowa połoženje tehdyšeho serbskeho nowinarstwa derje wopisuja.
Njewěm, kak je so wam, lubi čitarjo, minjeny tydźeń šło, hdyž sće na to myslili, zo so nětko adwentny čas započnje. Ja mějach stajnje někak začuće, zo hnydom něchtó wokoło róžka přińdźe a zdźěli, zo tola zaso někajke koronowe wobmjezowanja płaća. Na kóncu pak nichtó přišoł njeje. Po wšěm zdaću mamy lětsa po dwěmaj lětomaj přestawki zaso adwentny čas, kaž běchmy jón do korony zwučeni, z adwentnymi nyšporami a koncertami, adwentnymi wikami, z paslenjom, zetkanjemi wuměnkarjow, z programami dźěći w starownjach a hladarnjach atd. Lisćina hodźała so hišće cyłu chwilu dale wjesć.
Hač pak budźe lětuši adwent woprawdźe tajki, kajkiž smy jón zwučeni? Minjeny pjatk su so w Budyšinje Wjacławske wiki zahajili. W zašłymaj lětomaj wšak běchu je wotprajili. Tuž njejsym sej dwójce kazać dał a so na nich trochu rozhladował. Při tym njebě ćežko spóznać, zo dyrbimy za praženu kołbasku, horce wino a popječene mandle lětsa hłubšo do móšnje přimnyć, hač běchmy to zwučeni, jako so wiki hišće w dokoronowym času wotměchu.
Rady dopominam so w tutych dnjach na wšelke europske a swětowe mišterstwa, pola kotrychž knježeštej dočasne wjeselo a euforija. Hdźež zamó nimale kóždy specielnje za turněry komponowane rytmiske hymny sobu zynčeć, hdźež sej dźěći hižo měsacy do toho Paninijowe nalěpki wuměnjachu. Prosće wosebite to začuće.
Nětko kula so kožany bul w golfowym staće Katar. Tam pak skutkuje hač dotal skerje wšitko kaž wulka inscenacija, město zo bychmy tu wo woprawdźitym koparskim wjeršku rěčeli. Ludźo, kotřiž maja so za wěsty pjenjez za fanow jednotliwych krajow wudać – što ma to z magiju tutoho přewšo woblubowaneho sporta zhromadneho? Z mojeho wida nic wjele. Zdobom pokaza tutón přikład jasnje, zo njehodźi so wšitko z pjenjezami narunać, sprawne emocije prosće kupić.
Wčera před štyrjomi lětami dožiwich w Slepom historiski wokomik: konstituowanje prěnjeho tajnje a swobodnje woleneho zastupnistwa serbskeho ludu, kotremuž Serbski sejm rěkamy. Woleni Serbja ze wšěch regionow Łužicy a zwonka njeje so do noweho zastojnstwa zapokazachu a swoje prěnje rozsudy stworichu, mjez druhim k serbskosći, demokratiji a prawnostatnosći, sylnje formulowanym wot dr. Tomaša Wornarja, energijoweho fachowca ze sakskeje krajneje stolicy.
Mjeztym sejm, kiž so pomału na dalšu wólbnu dobu hotuje, zaměrnje dźěła. Přewažnje wěnuje so wón prawniskim zakładam za kulturnu a kubłansku awtonomiju kóždeho, kiž so jako Serbowka abo Serb wuznawa.
Tole mjez druhim rěka: Sejm zasadźuje so za wjace prawow při rjadowanju a spěchowanju našich dwurěčnych sydlišćow a rumow, zarjadnišćow a medijow; za płódnu mjezsobnosć we wobłuku europskich dojednanjow mjez rěčnymi a kulturnymi mjeńšinami a wjetšinami; za přećelski poměr z našimi němskimi a słowjanskimi susodami, za čož steji projekt Slavonic Europe.
Što zhonja šulerjo na „němskich“ zakładnych šulach w Budyšinje wo swojich přirodnych susodach, našim ludźe? Prašenje to, kotrež nowe njeje. Najebać to je so z nim dźěłowy kruh za serbske naležnosće Budyskeje měšćanskeje rady hnydom na dwěmaj posedźenjomaj zaběrał. Wuběrkownicy su mjez druhim rozjimali, zo tójšto na wučerkach resp. wučerjach zaleži, hač a kak woni serbsku tematiku do swojeje wučby zapřijimaja.
Rěč bě runje tak wo wuwučowanskim materialu za 3. a 4. lětnik, kotryž su w Rěčnym centrumje WITAJ w nadawku sakskeho kultusoweho ministerstwa zdźěłali. Wusłyšeć bě předwčerawšim na posedźenju dźěłoweho kruha kritika, zo wony material wot lěta 2020 nadawkarjej-ministerstwu předleži. Žana zelena swěca wottam pak njesignalizuje, zo su specifiske wobsahi wo Serbach wšitkim zakładnym šulam w Sakskej k dispoziciji.
Wšitko přez jedne kopyto bić, měrić z dwojej měru, zredukować wobsah na ryzy čorno-běłu dichotomiju a prjedy abo pozdźišo „dźakowano“ tak mjenowanemu whataboutismej poprawnu temu z wočow spušćić – wšo to charakterizuje towaršnostnu debatu. Nastork komisariskeho předsydy Dźěłoweho zjednoćenstwa zjawnoprawniskich rozhłosowych stacijow Zwjazkoweje republiki Němska (ARD) Toma Buhrowa, „za kulojtym blidom“ wo přichodźe radija a telewizije na zakładźe popłatka wobydlerjow rozmyslować, njeje w tym zwisku wuwzaće. Wuchadźišćo aktualneje diskusije běštej wumjetowani nepotizma a „mentality samoposłužowanja“ w šefowymaj etažomaj NDR a RBB, zjawnoprawny rozhłós pak bě a je prawidłownje z hrěšnym boranom najwšelakorišich rozestajenjow, za stajnym blidom w korčmje runje tak kaž w parlamentach. Raz rěka, zo je „statej přebliski“, raz je rozprawnistwo pak „njewuwažene“ pak „překritiske“, raz zdobom „přezwjeršny“ a „přenaročny“.