Přehladka wysoki narok stajiła
Prěnja zhromadna akcija Załožby za serbski lud, zwjazka „My – serbske młodźinske dźěło“ a Domowiny na nakupowanskej nocy Romantica zańdźenu sobotu w Budyšinje je přewšo dobry wothłós žnjała. Zamołwići rozmysluja hižo wo pokročowanju.
Na nazymskim koncerće tež hymna chóra zaklinčała
Budyšin (Łu/SN). Ze swojej hymnu „To je ta Meja Radworska“ je chór Meja minjenu sobotu nazymski koncert na žurli Budyskeho Serbskeho domu před něhdźe 50 připosłucharjemi zakónčił. Z wuznaćom „Maćernu rěč lubuju“ Gustawa Wowčerja a ze spěwom wšitkich nazymskich koncertow „Ha widźu-li ptačata ćahnyć“ Handrija Zejlerja je ćěleso pod wěcywustojnym nawodom Pětra Cyža spěwny wječor zahajiło. Lydija Zopina a Beno Bělk wjedźeštaj zabawnje po programje, kotryž bě do temow kaž tradicija, lubosć, domizna, přećelstwo a wukraj rozrjadowany. Z oratorija „Nazyma“ zanjese chór někotre mjenje znate spěwy w najwšelakorišich wobsadkach, někotre wot Jana Brězana při klawěrje derje přewodźane. Wotměnjace so po teksće, melodiji a rytmusu zaklinčachu serbske ludowe pěsnje, ale mjez nimi tež nowy lóštny spěw Fabiana Kaulfürsta „Pójće wšitcy do čołma“ w načasnym wobdźěłanju dirigenta Pětra Cyža.
Literarna kermuša z młodym wobličom
Chrósćicy (SN/CoR). Tajka čiła drje tradicionalna literarna kermuša Ludoweho nakładnistwa Domowiny w minjenych lětach njebě kaž wčerawša 23. w Chrósćicach. A to zaležeše předewšěm na wulkim podźělu młodych připosłucharjow, kotřiž su hibićiwje, druhdy samo po wšěch štyrjoch łažo, k lochkej atmosferje na tamnišej derje pjelnjenej Krawčikec žurli přinošowali. Po temperamentnym zahajenju přez Annu-Mariju Brankačkec a Měrka Brankačka z hudźbnej skupinu NSLDź Floppy dolls witaše jednaćelka LND Marka Maćijowa wšě generacije přesahowacy publikum na swójbne popołdnjo, w kotrehož srjedźišću stejachu tři knihi za čitanski dorost.
Čiła literatura
„Serbski són“ na festiwalu
„Serbski són – Sich sorbisch trauen“ rěka kulturnowědomostny projekt, kotryž staj Edmund Ballhaus a jeho mandźelska Cornelia před 17 lětami jako widejo w Serbach natočiłoj. Film nětko znowa pokazaja.
Budyšin (SN/mwe). Přez lěta je so 72- mjeńšinski dokumentarny film wo serbskej identiće w Hornjej Łužicy w archiwach „chował“. 9. nowembra budźe „Serbski són – Sich sorbisch trauen“ na Choćebuskim filmowym festiwalu w tamnišim Hornim kinje znowa předstajeny. W Serbskim instituće maja dokumentaciju tohorunja archiwowanu. Kaž nam jeho bywši direktor Dietrich Šołta njedawno rjekny, wobhladuja němskorěčny pask tam jako ludowědny a dźěłowy film, „kotryž njebě za zjawnosć mysleny“.
Pietizm sebjewědomju Serbow tył
Budyšin (SN/CoR). Wědomostnje pisać je to jedne. Zo zamóže pak tež swoju disertaciju – w LND runje wušłu knihu „Um der Wenden Seelenheyl hochverdient – Reichsgraf Friedrich Caspar von Gersdorf“ – čile předstajić, wo tym njeje dr. Lubina Malinkowa wčera wječor jeno swojeho lektora Michała Nuka, ale tež něhdźe 30 zajimcow w Budyskej Smolerjec kniharni přeswědčiła. „Gersdorf sam je wšo za to činił, zo tale kniha njewuńdźe. Wšako sej politiskeje brizancy dla žadaše, zo maja so jeho listy, akty a dokumenty spalić. Bě tuž ćežko puzzle zestajeć“, rozłoži hižo wjackróć wuznamjenjena cyrkwinska historikarka.
Časowa pruha wo stawiznach Serbskeho instituta
Choćebuz/Budyšin (SN/MiR). Stawizny Serbskeho instituta su hódne wobšěrneje zaběry. Wo tym swědči aktualna dźěłowa rozprawa wo lětomaj 2015 a 2016. Před lětomaj bě prěnja tajka wušła. Za wulki publikum myslena brošurka bě wažny krok k polěpšenju zjawneho dźěła a bu derje přiwzata. „To bě přičina za nětčišu aktualnu dźěłowu rozprawu, kotraž bu rozšěrjena z historiskim zhladowanjom na wjace hač šěsć lětdźesatkow slědźenja na polu sorabistiki. Tónle nadawk přewzał je dr. Friedrich Pollack“, rjekny dr. Anja Pohončowa na předstajenju publikacije kónc oktobra w Choćebuzu.
Z hudźbu eksperimentować rěka mjezy dodnić
Budyšin (CRM/SN). Moderny čłowjek dźe rady hač na hranicy a je samo překroča. Zo je tomu w hudźbje runje tak, wujewi tež třeći koncert lětušeho rjadu „musica nova sorabica“, spěchowaneho wot Załožby za serbski lud, minjenu sobotu na žurli Serbskeho ludoweho ansambla w Budyšinje.
Keimzeit 35 lět na jewišću
Slepjanska narěč słyšeć była
Radwor (BBě/SN). Nazyma, kermuše, hody, swinjorězanje, wobdźěłanje nalětnjeje role a skónčnje čas žnjow – běh lěta bě za našich prjedownikow w serbskej holi połny dźěła, ale tež tradicijow. Wo tym wšěm je žónska skupina Rowniske glosy minjenu njedźelu popołdnju na žurli Radworskeho hosćenca „Meja“ spěwała a tak spodobny nazymski koncert wuhotowała. Wopytowarjo mějachu swoje wjeselo nad połdrahodźinskim programom. Telko Slepjanskeje narěče w Radworju hižo wjele lět wjac słyšeć njebě – w spěwach runje tak kaž w moderaciji Ruthy Mroskec.
Spěwna skupina Rowniske glosy bu před jědnaće lětami wot Róže Šenkarjoweje załožena. Minjenu njedźelu wobsteješe kulturny cyłk z dźesać žonow, kotrež pochadźeja wšitke z Rownoho a wokolnych wsow. Hudźbnikaj staj je přewodźałoj.
