Tadeja Cyža z Njebjelčic serbscy přiwisnicy kopańcy znaja, wšako je wón wjele lět za domjacu sportowu jednotku SJ Njebjelčicy kaž tež za Ser­b­sku ko­par­sku wubranku kopački šnórował. Zranjenja dla drje hižo za bulom njehoni, je pak so přeco zaso dale kubłał a trenarske licency złožił. Wot 1. awgusta přewozmje nowy nadawk pola Jednoty Kamjenc. Jurij Bjeńš je jemu k tomu něko­tre prašenja stajił.

Tadejo, w powěsćach smy zhonili, zo budźeš wot noweje hrajneje doby koordinator dorosta Jednoty Kamjenc. To bě chětro překwapjace. Kak je k tomu dóšło?

T. Cyž: Do Kamjenca wšak mějach hižo­ dlěši čas kontakt, běch tam tež chwilu terapeut 1. mustwa. Dokelž je dotal­ny zamoł­wity za dorost, Tom Nowak k FC Energiji Choćebuz šoł, bu tam městno swobodne. Kontakt k wjednistwu bě spěšnje nawjazany, a zhromadne rozmołwy běchu super. Wšako wobsa­howje wšitko trjechješe, kaž běch sej to předstajił. Přewozmu tuž zastojnstwo mło­dźinskeho koordinatora pola Jednoty.

Jako sportowy terapeut maš we Woje­recach krute a trěbne dźěłowe městno. Woboje tola njepóńdźe, abo?

Prěnja serbska sokołska sportowa jed­not­ka bu 1920 w Budyšinje załožena. Tež redakcija serbskeho telewizijneho magacina Wuhladko je w zašłym wu­daću na 100. róčnicu wobstaća Sokoła­ zhladowała. Tu je rozprawa redaktora Mateja Dźisławka.

Kopańca bě a je w Serbach, kaž na přikład na europeadźe 2012, hižo 100 lět ze sokołskim hibanjom we Łužicy njedźělomnje zwjazana. „Prěnja jednotka So­ko­ła, hdźež su kopańcu pěstowali, bě w Ralbicach“, powědaše Mikławš Krawc we Wuhladku. „Tak bu 1932 koparski wotrjad Sokoła załoženy.“ W běhu lět nastawachu dalše koparske towarstwa. A někotre z nich hrajachu hižo bórze přećiwo cyle wulkim koryfejam swojeho sporta.

Hrajna doba 2019/2020 zawěsće mnohim sportowcam w pomjat­ku wostanje. Srjedź měrca je Němski wolejbulowy zwjazk přirunujo z druhimi sportowymi družinami spěšnje reagował, zo by zbytk sezony rjadował. Tak je hry wot zwjazkoweje ligi hač do wokrjesneje klasy wšitke wotprajił. Tež na hłow­nej stronje Sakskeho sportoweho towarstwa za wolejbul (SSVB) steješe, zo so sezona dočasnje kónči a dalše hry hižo njebudu. Njeje tuž žanoho mištra a žanoho zestupnika.

Połdra lětdźesatka wot lěta 1952, stajnje w meji, je mje wosobinsce Měrowa jězba wosebje zajimowała a fascino­wa­ła. Mějach ze swojimi serbskimi sobušulerjemi a sobustudentami w Lipsku stajnje do přijězda kolesowarjow na cilu etapy w kopatym połnym stadionje juskacych přihladowarjow wjele rjanych dožiwjenjow. Prěni čas bě cil kóždeje etapy stajnje na běžni wotpowědneho stadiona.

„Tour de France wuchoda“, kaž Mjezy­na­rodnej měrowej jězbje „Course de la Paix“ tež rěkachu, běchu 1948 jako prěnje etapo­we wubědźowanje mjez stoli­comaj Čěskeje a Pólskeje přewjedli. Te­hdyši wu­rjad­ny čěski kolesowar Jan Ve­selý, kiž je druhu měrowu jězbu 1949 dobył­, mjez druhim jónu rjekny: „Běše to spočatnje małe powójnske wubě­dźo­wanje z wjele improwizaciju a dobrej wolu­.“