Kolegojo su mi prajili: Napisaj něšto za­jimaweho wo čěskich hodach, štož hodowne wudaće wobohaća. Kóždy wě, što tajki pokiw woznamjenja: Zo mam něšto wo čěskich hodownych nałožkach na­pisać, potajkim w idealnym padźe naspomnić, kak čěska patoržična wječer wupada abo kak Boža mša wo połnocy wotběži. W tymle nastupanju pak njemóžu derje pomhać, dokelž mojemu ­domej najbliša cyrkej słuša ewangelskej čěskobratrowskej wosadźe a křesćanow z cyłeho swěta zjednoća, kiž su z wšelakorych přičinow do Prahi přišli. Tuž so tam ­patoržicu wječor 22 hodź. Prascy Korejčenjo a Japančenjo z Čechami zetkawaja a Boža mša je w jendźelskej rěči. Tute ­zetkanje hišće ženje wopytał njejsym.