Měrćin Kral z Chrósćic piše:

Runje tak kaž we wulkim kraju maja kóždy zwjazkowy kraj, kóžde město a kóžda gmejna swojich wolenych zapósłancow. Tak je to tež w gmejnje Chrósćicy. Wězo njeje jich telko kaž w Berlinje, ale woni maja so přiwšěm wo wažne wěcy starać. Maja na přikład rozsudźić, hdyž chce gmejna něšto twarić abo něšto trěbne kupić, hdyž ludźo we wsy chěžu twarja, ležownosć kupja abo předadźa atd. Wo jednej ležownosći blisko pomnika za padnjenych pólskich wojakow bě hakle njedawno w medijach rěč. Něšto njeje tam w zmysle gmejny optimalnje běžało. Naši politiscy zastupnicy su tam něšto zapasli. Dale su blisko gratownje wohnjoweje wobory wobydlerjej dowolili sej dom natwarić. To je derje tak. Ale njejsu na wotpowědny wotstawk jeho chěže ke gratowni kedźbowali. Nětko so dźiwaja, zo njemóža twar wobory powjetšić, dokelž wobsedźer chěže to njedowola.