Pod nadpismom „Struchłe dopóznaće“ pisa Jan Nuk z Radworja:

„Asimilaciju njezadźeržimy“, tele napismo čitach we wudaću SN z 22. februara, hdźež rozprawjachu wo nowinarskej konferency SŠT składnostnje 20lětneje dźěławosće po modelu Witaj.

Z kajkej euforiju wabještaj Jan Bart a njeboh Rafael Wowčer w 1990tych lětach po cyłym serbskim sydlenskim rumje na staršiskich zhromadźiznach za modelowy projekt Witaj. Njeńdźeše wo to zadźeržeć asimilaciju, ale wo rewitalizaciju serbšćiny. Nadźijachmy so, zo so wona tež w namjeznych kónčinach w młodej dorosćacej generaciji wožiwi.

Dopominam so hišće, kak staj mje tehdy farar Michał Brězan a njeboh farar Měrćin Wićaz na Njebjelčansku faru prosyłoj, zo byštaj mi wuwědomiłoj, zo hodźi so rěč jenož w serbskej swójbje wuchować a nic po někajkim modelu zwonka njeje. Chcych jeju wo našej nadźiji přeswědčić, zo funguje projekt po přikładźe rěčneho kubłanja na Diwan-šulach pola Bretonow w Francoskej. Nětko konstatować dyrbjeć, zo staj duchownaj zdźěla prawje měłoj, je hórke dopóznaće.