Čerwjeny přestrjenc w módrym swětle
Choćebuski filmowy festiwal znowa rekordnu ličbu hosći přiwabił – Přiklesk za produkciji ze serbskim aspektom
Lětuši 28. Choćebuski filmowy festiwal (FFC) skónči so z nowym wopytowarskim rekordom. Zarjadowarjo zličichu něhdźe 22 000 hosći. Tež cyłkownje 217 přinoškow z 45 krajow woznamjenja rekord. Dźesać z nich pokazachu scyła prěni raz, wosom filmow dožiwichu europsku a 65 němsku premjeru.
Samo w šwedskej rěči spěwali
Tradicionalnje wotměwa so posledni nazymski koncert kóždeho lěta dźeń do pokutneho dnja w Pančicach-Kukowje. Zawčerawšim dožiwichu tam spěwny wječor, kiž bě jara ludowy a zabawny.
Pančicy-Kukow (SN/MWj). Kaž na mnohich dalšich nazymskich koncertach bě „Ha widźu-li ptačata ćahnyć“ tež prěni spěw na lětušim poslednim nazymskim koncerće, kotryž wuhotowa chór Kulowskeho Bratrowstwa hromadźe z dźěćacej šolu Kulowskeje wosady wutoru w Pančičansko-Kukowskej Starej hospodźe. Kaž předsyda tamnišeje Domowinskeje skupiny Pětr Korjeńk při witanju rjekny, móžachu Kulowske spěwne ćěleso po 15 lětach zaso raz nazymski koncert we wsy witać. Pod dirigatom Franka Čórlicha zaklinčachu w prěnim dźělu jendźelski duchowny spěw w serbskej wersiji, hymna swětoweho zetkanja młodźiny w Krakowje a ludowej twórbje, mjez druhim z přewodom dirigenta na akordeonje.
Wječor za Mata Kosyka wotměli
Stawizniski přednošk hinaši hač w šuli był
Worklecy (CRM/SN). „Serbja, jich kral a kónc monarchije před sto lětami“ běše minjeny štwórtk tema přednoška z wobrazami Chróšćanskeho kapłana a wurjadneho stawiznarja dr. Jensa Buliša na žurli něhdyšeho hrodu, kiž připosłucharstwo putaše. Katolski duchowny Jakub Bart-Ćišinski zbasni 1878 „Kralowsku hymnu sakskich Serbow“, a ewangelski kantor Korla Awgust Kocor ju zhudźbni. Wšitke šěsć štučkow zaspěwa rodźeny Worklečan Marek Rjelka a Hodźijski farar Christoph Rummel jeho na e-pianje přewodźeše. „Serbja wšak nječesćachu sej jeno swojeho sakskeho krala, ale pěstowachu zdawna tež ekumenu, a to prjedy, hač bě tutón wuraz docyła znaty“, dr. Buliš k tomu přispomni. Wón rysowaše dom Wettinow jako „swojim“ Serbam přichileny, mjeztym zo bě to pola Hohenzollerow w Braniborskej cyle hinak, rěčnik doraznje wobkrući. Tež klóštraj Marijina hwězda a Marijiny doł běštej přez krala před sekularizaciju škitanej, ale Nowa Cala, jenički klóšter w Delnjej Łužicy (z kotrehož přińdźechu mjez druhim cistercienscy rjadnicy za hnadowne městno Róžant) bu zběhnjeny.
Nowotarja serbskeje hudźby dostojnje počesćili
Budyšin (SN/bn). Hudźbne nakładnistwo ENA, Maćica Serbska a Serbski ludowy ansambl su sobotu w Budyskim Serbskim muzeju wopomnjenski koncert za dr. Jana Rawpa składnostnje jeho 90. posmjertnych narodnin wuhotowali. Pianistka Liana Bertók bě program zestajiła a nimale wšitkim fasetam wuznamneho serbskeho komponista a hudźbneho wědomostnika wobłuk wěnowała. Zhromadnje z Fabienne Wjacławkec zahra wona „Słowjansku reju“ we wersiji za klawěr k štyrjom rukam. Slědowaštaj sopranistka Romy Petrick a tenor Mikołaj Walerych, kotrajž zanjeseštaj wotměnjejo so přewodźanaj wot Bertók tři spěwy cyklusa „Brězow“. Na to zaklinčachu wariacije za husle a klawěr, předstajene wot młodeje wiolinistki Josephiny Kretschmar a Liany Bertók. Fokstrot „Hwězdny čas“ a Slowfoks „Ja pytam tebje“ reprezentowaštej „zabawnu stronku dr. Rawpa“ a dopokazaštej, zo „je komponist tež popularnu hudźbu znał a wobknježił“, kaž moderator Jurij Łušćanski připowědźi. Najwjetši aplaws zasłužichu sej Emma Matiakovska kaž tež Adrian a Valentin Simon.
Mjeńšinowe medije su namrěwstwo
Novi Sad (SN/JaW). Mjeńšinowe medije słušeja ke kulturnemu namrěwstwu. To wujewi 2. europska konferenca mjeńšinowych medijow w serbiskim Novym Sadźe, kotraž bu minjenu sobotu w tamnišej uniwersiće Kolegium Europa zakónčena.
Kermušna kopańca
Samo „Sławu“ jim zaspěwali
Za wonych, kotřiž su w 1. serbskej kulturnej brigadźe započatkarjo, běše jich dwójny wustup na nazymskich koncertach, a to minjenu sobotu w Slepom (SN rozprawjachu) a njedźelu w Bukecach, dožiwjenje wosebiteho razu.
Njedźelu popołdnju wšak dožiwichu serbscy gymnaziasća w Bukečanskej Wjesnej hospodźe samo spontanu dźakownosć, respekt a wulke připóznaće publikuma, jako serbske a němske připosłucharstwo stany a cyła žurla po nadobnym serbskim wašnju trójnu „Sławu“ zanjese. Wjelelětny hudźbny nawoda cyłka, cyrkwinski hudźbny direktor Friedemann Böhme z Budyšina, sam drje trochu překwapjeny, so za tule gestu wurjadneho počesćowanja z wutrobnymi słowami wšitkim přitomnym podźakowa.
Program w Bukecach běše porno tomu w Slepom trochu změnjeny. Tak njewustupi w Bukecach hižo cyła skupina hercow, tak zo steješe chór z přibližnje pjećdźesat spěwarkami a spěwarjemi cyle w fokusu tohole nazymskeho koncerta.
Wokomik před wrótkami
Spomnjenčko k 90. posmjertnym narodninam dr. Jana Rawpa (17.11.1928–13.09.2007)
Hladam na foto, znaju na nim zwobraznjene wosobiny a spóznaju w pozadku dokładnje městnosć, hdźež su so Jurij Winar, Bjarnat Krawc, Jan Rawp, Pawoł Nedo a Michał Nawka k zwěčnjenju zestupali:
Markantna pergola nad wrótkami při Droze dr. Marje Grólmusec w Radworju mjeztym wjace njeje. Tam bydleše, wróćiwši so po wójnje ze swojej swójbu do ródneje wsy, Jurij Winar pola Hazec na podruži. K Winarjecom na wopyt staj na wonej njedźeli, 1. septembra 1947, přijěłoj předsyda Domowiny Pawoł Nedo ze swojim hosćom Bjarnatom Krawcom z Varnsdorfa. Jim přidružištaj so tež prěni direktor 1946 nowozałoženeho wučerskeho wustawa Michał Nawka a wnuk Bjarnata Krawca, nowowučer Jan Rawp z Radworja.
Na wobrazu widźimy srjedźa potajkim skoro dźewjatnaćelětneho młodźenca, za kotrehož je so tudy w Radworju a z pomocu tu zhromadźenych Serbow rozwiwać počał powołanski puć. Hišće stupi so Jan Rawp do sćina swojeho dźěda, kotryž je so w Drježdźanach wo njeho nanowsce starał a jeho k hudźbje wjedł.
