Decemberski Rozhlad je w šěrokim zmysle stawizniski. Před 400 lětami zemrě Albin Moller – muž, kiž wuda 1574 prěnje serbske ćišćane knihi. Rozhlad předstaja z Tšupca pochadźaceho fararja kaž tež wosud jeho kalendra a spěwarskich z małym katechizmom. Jens Buliš pisa wo njerunym žiwjenskim puću Mollera – na přikład njebě so duchownemu poradźiło, trajne farske městno namakać –, kotrehož běh móžeš z dźensnišeho wida wšelako interpretować. Po rozdźělnych pućach dóstachu so tež eksemplary Mollerowych spěwarskich z jedneje ruki do druheje, doniž so mnohe slědy za dźensnišeho zajimca njezhubja. Někotre pak wjedźechu k digitalizaciji, tak zo móžemy Mollera mjeztym w interneće čitać. Wo tym zhoniće z přinoška Franca Šěna.
Za swójbnymi slědami pytał je přez mnohe lěta a lětdźesatki Kevin Zwar, kotrehož prjedownik Pětr Zwar bě 1854 z Droždźija wupućował. Justyna Michniuk je so z Awstralčanom rozmołwjała.
Po njedawnym počesćenju dr. Jana Rawpa na dnju posmjertnych 90. narodnin wusahowaceho serbskeho komponista a hudźbnowědnika předstajichu hudźbnicy a spěwarjo, mjez druhim sopranistka Romy Petrick, komorne kompozicije, kruchi za soloinstrumenty a spěwy. Liana Bertók bě program zestajała. Dramaturgisce wušiknje pokazachu woni wjelestronskosć wuměłca runje tak kaž jeho wuwiće nastupajo harmoniku a žanry.
Słubfurt. Wobydlerjam wokoliny něhdźe 30 kilometrow sewjernje zaliwa Łužiskeje Nysy do Wódry móhło switać, wo čo so při tutym dźiwnym, tak mjenowanym kófrowym słowje jedna. A wězo tež wšitkim, kotřiž su tam hižo raz na wopyće byli a so trochu za to zajimuja, što so za hranicu na tamnym boku rěki takle stawa. Jasnišo wěcka snano wupada, storčimy-li potom na Zielona Berg, Hrabiwalde abo Zgörzelic. Samo wo Bautszynje bě hižo rěč. Cyle jasnje, smy wosrjedź Noweje Ameriki. Wosebita „komisija za naležnosće pomjenowanja we wróćozdobytych kónčinach“ je sej tute wopřijeća wumysliła a zapisa je do swojorazneje karty, kotraž ma so wot wuchoda na zapad – znajmjeńša, dźe-li po woli iniciatorow projekta „Słubfurt a Nowa Amerika“.
Chrósćicy (SN/MWj). Za mnohich wobydlerjow Chrósćic a wokolnych wsow je w zymskich tydźenjach a měsacach kruty termin, zo dojědu sej sobotu wječor do Chróšćanskeje putniskeje hospody na přednošk, spěwny wječor abo podobne zarjadowanje. Wot přichodneje soboty, 1. decembra, putniska mać Monika Gerdesowa zaso na zarjadowanja we wobłuku kulturneje zymy přeprosy, a to mjeztym hižo wosmy raz. Wšitke wječory započnu so w 19.45 hodź.
Dohromady 13 najwšelakorišich zarjadowanjow so hač do klětušeho 30. měrca stajnje sobotu w putniskej oazy wotměje. Jeničkej wuwzaći stej 11. a 20. januar. To budźetej čitanje Christiana Schultzy z Połčnicy a wječor pod hesłom „Ćěkancy a my“ z Kamjeničanskim propstom Clemensom Hrjehorjom pjatk respektiwnje njedźelu.
Žiwjenje Polakow w Němskej, to je stawizna z njeskónčnje wjele fasetami. Wobšěrna kniha „Čitanka-leksikon“ pokazuje nětko z wuběranymi přikładami na zabawne kaž powučne wašnje, kak Pólki a Polacy, „pólske“ městna abo dopomnjenki stawizny a přitomnosć Němskeje wobwliwuja.
Susodny wliw bě a je wjelestronski. Hižo za čas NDR běchu sciencefiction-romany Stanisława Lema a jich sfilmowanja požadane, bě telewizijna serija „Štyrjo tankisća a pos“ kult a spěwytwórc Czesław Niemen tajny tip. Na zapadźe docpěchu profijowe koparske mustwa kaž Borussia Dortmund a Schalke 04 swój postup a wuspěch mjez druhim synow poruhrskich Polakow dla. A někotryžkuli pólski eksport, kaž trikofilmoweju rjekow Loleka a Boleka, jazz-hudźbnika Tomasza Stanka abo prosće pólsku wódku, wažachu sej ludźo na zapadźe kaž na wuchodźe. Tež sławny „Polski Fiat“ sy na woběmaj stronomaj Łobja kupić móhł, za chětro rozdźělnu płaćiznu.
Budyšin (CS/SN). Wuměłc-moler Wolfgang Donath z Drježdźan rady w srjedźišću njesteji. Hladajo pak na to, zo bě sakska ministerka za wědomosć a wuměłstwo dr. Eva-Maria Stange (SPD) na wotewrjenje wustajeńcy do Budyskeho měšćanskeho muzeja přišła, je wón składnosć wužił, zo by ju a Budyskeho financneho měšćanostu dr. Roberta Böhmera wodźił po nowej přehladce „Sakska, kaž ju molerjo widźachu“. Cyłkownje sto eksponatow, mjez nimi 70 mólbow a Mišnjanski pórclin z napohladami městow a krajin, su wšitke požčonki z wobšěrneje zběrki Donatha.
1945 w Drježdźanach rodźeny Donath, kiž běše po wukubłanju na wučerja wuměłstwowe stawizny studował, je 1966 zběrać započał. Muzeologa Falk Dießner z Mišnjanskeho Albrechtoweho hrodu wobkrući jemu wusahowacu wěcywustojnosć a wuběrne znajomosće wuměłstwa. W Budyšinje wustajene dźěła pochadźeja z časa wot 18. do spočatka 20. lětstotka. Mnohe napohlady pokazuja Mišno, Drježdźany a wjesne kónčiny njedaloko sakskeje rezidency. Cyłkownje 30 molerjow je zastupjenych, wšitcy běchu chowancy Drježdźanskeje wuměłstwoweje akademije.