Zhladuju wróćo na załoženje Johanneuma we Wojerecach před 30 lětami, spominam na woprawdźe rjany čas.
Běše krótko do zahajenja šulskeho lěta 1992/1993, jako mje tehdyši Wojerowski superintendent Friedhart Vogel narěča, hač nochcyła na gymnaziju w priwatnym nošerstwje we Wojerecach serbšćinu podawać. Gymnazij w nošerstwje ewangelskeje cyrkwje měješe za mnje a mnohich, kotřiž běchu w NDR wotrostli, jara njewšědny wuznam. Njeběch sej scyła wěsta, što móhło mje wočakować. Mějach swój čas hišće dźěłowe zrěčenje w statnym šulstwje a tak tež dźěłowe městno.
Wot 3. do 17. julija wotmě so w Kühlhausu – centrumje za sociokulturelne projekty w Zhorjelcu – 2. lěćna filmowa akademija (SFA). Organizatoriski team dźěła čestnohamtsce, pjenježnu podpěru pak dóstawaja mjez druhim wot kulturneje załožby Swobodneho stata Sakska abo fondsa Simul plus.
We wobłuku dwutydźenskeho zetkanja, na kotrymž wobdźěli so něhdźe 45 filmytwórcow, bě zaměr nimo mjezsobneje wuměny myslow, zhromadnje kreatiwne ideje wuwiwać a je zdobom bjezposrědnje filmowje zwoprawdźić. „Sposrědkowar być mjez ludźimi regiona a swětom filma“, to bě zaměr SFA. Při tym so město Zhorjelc wězo wosebje derje za centrum tajkeho kursa poskićuje. Wšako zhladuje wone wróćo na dołhe filmowe stawizny.
Prěni prózdninski tydźeń pola nas we Worklečanskim horće steješe pod hesłom
lěs. Spočatk tydźenja pućowachmy po lěsu a wukonjachmy tam wjele nadaw-kow. Na přikład hrajachmy lěsny bingo. Při tym wjele wšelakich wěcow
w lěsu pytachmy a je potom na našej cedlce wothóčkowachmy. Jako to docpěchmy
bě naš nadawk sej wšelake přirodne materialije spomjatkować a wuhódać, kotre
bě naš kubłar preč wzał. Tež raz dwě mjeńšinje cyle ćicho w lěsu być bě jara zaji-
mawe nazhonjenje. Nazběrachmy 18 wšelakich zwukow, kiž smy w ćišinje słyšeli.
Nadawk bosy běhać, zmištrowachu někotři samo přez cyłe 1,5 km do horta. Druhi
dźeń kładźechmy w zahrodźe Jurja Brězana w Hornim Hajnku lěsnu mandalu.
Lěsna mandala wobsteješe z hablow, łopjenow, kwětkow, kijow a mocha. To je
prawje wjele wjesela činiło. Štwórtk a pjatk přewjedźechmy wodowe hry, paslich-
my wodowe bomby a wězo je tež wuspytachmy. Nimo toho zhotowichmy insek-
towy prochsrěbak (Insektenstaubsauger) a so při lěsnej bajce wonka pod štomami
wočerstwichmy. Za naš hort twarichmy z knjezom Žurom potom samo konopej,
We Wjelbiku wotmě so njedawno mały jubilej: Mjeztym hižo 10. króć přewjedźechu
tam warjenski kurs časopisa Płomjo. Dźewjeć hólcow a holcow mjez druhim
z Łaza, Pančic-Kukowa a Wojerec, je w kuchni hosćenca z kucharjom Tomašom
Lukašom při kachlach stało a wariło. Dwě hodźinje su mali kucharjo pilnje dźěłali,
zo móhli swojim hosćom k wječeri słódny meni serwěrować.
Starši abo dźědojo a wowki dachu sej potom pjelnjene kokošace mjaso z rajsom
a ze šampijonkami zesłodźeć. Jako předjědź sydaše běrnjaca solotej z jejkom a jako
dessert su mali kucharjo swojim hosćom pječene lěćne płody z lodom spřihotowali.
Redakcija Płomjenja dźakuje so Lukašec mandźelskimaj wutrobnje za rjany zhro-
madny projekt za čitarjow serbskeho dźěćaceho časopisa. Tekst a foto: Pětr Šołta
Spoken word
– hdźež tekst začuwaš
Pokazowakaj cyrkwinskeho časnika stejachu srjedu, 13. julija, wječor na krótko po napoł wosmich, jako witachu čłonojo Wotrowskeho wjesneho kluba zajimcow na zarjadowanje „Spoken word meets Oberlausitz“ do Wotrowskeje stareje šule. Něhdźe 30 zajimcow bě tam přichwatało. Moderatorka a hłowna organizatorka spoken word-wječora bě Jessy James Lafleur. Młoda wuměłča je w Europje, wosebje pak w Belgiskej, Šwicarskej, Awstriskej a Němskej w poetry slam-scenje znata. Jeje iniciatiwu „ANGEPRANGERT! SPOKEN WORD“ wuznamjenichu ze stipendijom w Zhorjelcu. Tam nastawaja prawidłownje nowe móžnosće za poeziju, workshopy a ideje.
Runje tajka nowa ideja je tučasna hornjołužiska jězba z třomi spoken word wječorami mjez druhim we Wotrowje a dalšimaj w Zhorjelcu a Žitawje.
Wiesenbeats
w Sulšecach
Hižo šesty raz su w Róžeńće za putniskej cyrkwju wosebitu party z mjenom „God is good“ přewjedli. Mjez něhdźe 600 wopytowarjemi njeběchu jenož młodostni, ale wosebje tež wjele dźěći ze swojimi staršimi. Wosebity wjeršk za najmłódšich běše, zo smědźachu mjez druhim při spěwje ameriskeho hudźbnika Joewa Melendreza sobu na jewišću stać.
Wopyt wustajeńcy „Party w 21. lětstotku“ w Budyskim Serbskim muzeju a hižo přewjedźeny workshop „Wot party k borće“ daštaj nastork, dźěłarničku tež za wobydlerjow serbskeho internata w Budyšinje poskićić.
A nětko pućuje Dana Šołćic w myslach po njebju: W prózdninach mam wjele chwile sonić. Sedźu w trawje na łuce. Wobhladuju sej módre njebjo z běłymi mróčelemi. Ale što je to? Nadobo steji wowca přede mnu! Wowca mi rjeknje: „Stań, Dana, dyrbiš do šule!“ Wona měješe samo budźak w klamje. Wotućich! Ow, njeběch hižo na rjanej zelenej łuce. Ležach doma we łožu. Běch sej wusnyła. Čehodla pak bě so wowca jewiła. Mam tola hišće prózdniny!