W Šunowje běža poslednje dźěła w małej tykowanej chěžce, w kotrejž tuchwilu hišće testy na koronu přewjedu. W měrcu chce tam Erika Maywaldowa wotewrić swój serbski narodny róžk. To je jeje wulke předewzaće a ma być zdobom wjeršk a wupjelnjenje jeje naročneho a wotměnjaceho žiwjenja.
Strowoće wěnuje so čisło 24 w rjedźe „Nowe Wojerowske zešiwki za stawizny“. Wudało je aktualnu publikaciju Towaršnosć za domiznowědu – Muzejowe towarstwo z.t. kónc minjeneho lěta prěni króć w swójskej zamołwitosći.
Titul publikacije, kotraž wuńdźe w 300 eksemplarach, rěka „Wot wowčerskeje knihi hač k klinikumej a priwilegowanej měšćanskej apotece“. „Stawizniske zešiwki su wulki kulturny pokład, dokelž stawizny města a regiona lětnje wobswětleja. Dźakowano spěchowanju załožby Łužiska jězorina a regionalneje załožby Wuměłstwo & kultura wuchodosakskich lutowarnjow Drježdźany je scyła móžno knihu publikować“, měni sobuawtorka Ursula Philipp a wujasnja, zo „stawizniske zešiwki rozłožuja dokumenty a eksponaty měšćanskeho muzeja. Wone předstajeja historiske wosoby kaž tež něhdyše a wobstejace rjemjeslniske, přemysłowe a industrijne předewzaća.“
Ćišćernja Schleppers w Budyšinje je minjenu wutoru, 8. februara, na 90 lět swojeho wobstaća zhladowała. A to na mjeztym štwórtym městnje. Na zwiski k Serbam w firmowych stawiznach je Axel Arlt w rozmołwje z hibićiwym předewzaćelom a synom załožerja, 69lětnym Heinrichom Schleppersom zhladował.
Su Wam jako dźěćo w zawodźe swojeho nana serbskorěčne ćišćenki napadnyli?
Ze zažneho dźěćatstwa sym atmosferu w ćišćerni z mnohimi ćišćenkami zeznawał. Běch snadź dźesać lět stary, jako sym sej je tež wobhladował. Tehdy bě to hišće ćišćernja Schleppers & Ludwig, hdźež ćišćachu tež plakaty. Mjez tajkimi běchu mnohe serbske. Měrćin Nowak-Njechorński bě jedyn z našich nadawkarjow.
Te pak su hinak nastali, hač smy to dźensa zwučeni?
Wone buchu w kamjentnym ćišću ćišćane, štož bě tehdy normalny produkciski srědk. To je njesměrnje zajimawa naležnosć. Ju wobknježić je dźensa wulke wuměłstwo. Ale tak sym na serbske ćišćenki storčił.
Knihu z ruki połožić nochcyć, ale čitać, čitać a čitać – to je přeće, kotrež znajmjeńša ja mam, hdyž sej tajku kupju abo sej wupožču.
Ivona Březinová powěda wo młodźencu, kiž sej mysli, zo njebudźe hižo ženje črije trjebać. Wón bě přespěšnje sněhakował a při zražce do awta swojej noze takrjec přisadźił. Črije, tak hłowny protagonist přewšo dramatiskeho počinanja měni, hižo ženje trjebać njebudźe. Prjedy pak hač scyła k tajkim rozmyslowanjam dóńdźe, wubědźi so z hłubokeje depresije. W Emilu zeznawa młodźenca, kiž drje ma hišće noze, njemóže pak jej zlemjenja w rjapje dla hibać. Wězo, Ben ma schow mjez swójbnymi: Su to dosć strukturěrowana mać, z wumjetowanjemi sebi samomu so bědźacy nan, lochkosć wuprudźaca sotra a šibały bratr. A potom su tam hišće přećelej Oskij a Mikina kaž tež prěnja lubosć Bena, šulska towarška Danka. To z tej lubosću je tajka wěc. Zwjetša wšitko hinak wuńdźe, hač sej to čitar spočatnje mysli. A tola derje wuńdźe …
Ach haj, hač Ben woprawdźe čas žiwjenja do čriji inwestować njebudźe, to wězo cyle na kóncu zhoniće.
Tež Radworska młodźina je sej
na Čornu horu w Janskich Láznjach
dojěła. Tule nasta zhromadny skupinski wobraz před wuchodom gondle.
Pjatk, 4. februara 2022Nyšpor wuhotowali
W Katolskim serbskim dźěćacym domje Alojs Andricki w Radworju su předšulske dźěći lětsa ptačokwasny nyšpor we farskej cyrkwi wuhotowali. Tak móžachu starši, dźědojo a wowki předšulskich dźěći program live dožiwić. Braška Paul je hosći w mjenje njewjesty Pije a nawoženje Adriana witał. Hižo wot ranja su hotowańče dźěći narodnu drastu woblěkali, a dopołdnja su chowancy domu program hižo pěstowarskim dźěćom předstajili.
Andrea Henichowa
W šuli kwasowali
Dźěći 1. a 2. lětnika Serbskeje zakładneje šule „Michał Hórnik“ Worklecy swjećachu lětsa ptači kwas w swojich rjadownjach. Do toho běchu wučerjo wšitke róle wulosowali, tak zo kóždy wědźeše, kak měł so zdrasćić. W prěnimaj hodźinomaj mějachu šulerki a šulerjo hišće wučbu, w slědowacymaj pak su potom swjećili. Mjez druhim spěwachu, rejowachu, molowachu, paslachu a hrajachu hry. Za wšě štyri rjadownje běše to wotměnjawe dopołdnjo.
Jurij Bjeńš
Pisany program
Tež dźěći Čornochołmčanskeje pěstowarnje „Krabat“ su lětsa na ptači kwas dopominali. Dopołdnja zhotowachu je pilne pomocnicy serbsku narodnu drastu. Tak prezentowachu dźěći mjez druhim njewjestu a nawoženju kaž tež brašku a jako zastupjerjow staršich tak mjenowaneju zamamu a zanana. Braška ptačokwasny ćah wězo nawjedowaše, a tak docpěchu dźěći dom pěstowarnje, do kotrehož bórze zaćahnu. W nowej pěstowarni pokazachu woni přitomnym program ze spěwami w hornjoserbskej rěči. Runje tak sej zarejowachu. Z reju „Hanamarja“ so program zakónči.
Škoda, zo njemóžeše pandemije dla wjace přihladowarjow pódla być. Wšitkim dźěćom, kubłarkam a přitomnym staršim pak je so ptači kwas přiwšěm jara spodobał. Mila Libšowa