Kreatiwne ideje pytane

Worklecy. Dekanatne dušepastyrstwo za dźěći a młodźinu pyta za formami, kak móhli pod tučasnymi wuměnjenjemi swoju wěru wuznawać, martrowny tydźeń wopominać a radosć zrowastanjenja wozjewjeć. Zapodajće swoje ideje hač do srjedy, 1. apryla, w 19 hodź. přez Instagram, Facebook abo z mejlku na .

Njewotknihuja pjenjezy

Budyšin. Wot 1. apryla 2020 Budyske měšćanske zarjadnistwo staršiski pjenjez hižo njewotknihuje. Starši, kotřiž popłatk hewak sami přepokazuja, su namołwjeni to w aprylu wostajić. Tym, kotřiž su jón hižo zapłaćili, chce město popłatk spěšnje wróćić. To płaći tež za te dźěći, kotrež tuchwilu nuzowje zastaruja.

Tež, hdyž křižerjo jutry njepojěchaja – jutrowne jejka změjemy. A wosebje rjane wone budu, hdyž je po tradicionalnych serbskich technikach wóskuješ, bosěruješ, škrabaš abo wužrawaš. Z kolekciju tak abo podobnje debjeneju owalneju drohoćinkow móža so dźěći a młodostni hišće hač do 15. apryla na wubědźowanju wo najrjeńše serbske jutrowne jejko wobdźělić. Foto: Helena Pallmannowa

Z aprylskim Rozhladom nastupi Katrin Čornakec zastojnstwo šefredaktorki kulturneho časopisa, dotalna redakcija so z čitarstwom rozžohnuje a dźakuje so wšitkim, kotřiž su minjene lěta na najwšelakoriše wašnje k poradźenju jednotliwych wudaćow přinošowali.

Titulny wobraz w aprylu wotbłyšćuje bližace so jutry, klasiski motiw pak je Isa Bryccyna do načasneje wuměłskeje rěče přenjesła.

Andrea Pawlikowa reflektuje wosebitu wustajeńcu Budyskeho Serbskeho muzeja „Sorbian street style“ a so praša, hač a w kotrej měrje so moderna, ležerna moda k Serbam a jich tradicijam hodźi.

Měrko Šołta předstaja na zakładźe dotal njewobkedźbowanych žórłow Jana ­Bjenadu, wuspěšneho serbskeho wulkopřekupca w Budyšinje 17. lětstotka. Zdobom rozestaja so z poměrnje snadnej rólu, kotruž Serbja w němskim stawiznopisu a dźensnišej měšćanskej zjawnosći zaběraja.

Nalěto so rady po lěsu wuchodźujemy. Tam njemóžemy jenož wotućacu přirodu wobkedźbować, ale zdobom čerstwe zela zběrać, kotrež móhli doma pře­dźěłać.

Wot měrca hač dosrjedź meje čujemy w lěsu přijomnu kobołkowu wóń, štož je pokazka, zo w podlěsu abo na włóžnych blakach z wjele chłódkom, we wulkim mnóstwje pyšny kobołk (Bärlauch) rosće. Młode łopjena rostliny, kotraž hišće njekćěje, najbóle słodźa. Po tym zhubja mjenujcy swój aroma a su chětro hórke. Kćenja su porno tomu pikantne a hodźa so tohorunja jěsć. Łopjena pyšneho kobołka měli wot rostliny wottřihać abo wotšćipnyć. Budźće pak kedźbliwi, wone su łopjenam jědojtych całtkow (Maiglöck­chen) jara podobne.

Pikantne zelo njeje po słodźe cyle tak wótre kaž kobołk, ale jara strowe. A hišće lěpje – po jědźi njepřijomnje njewonješ. To drje su přičiny, čehodla ma wone telko přiwisnikow.

Pyšny kobołk hodźi so derje jako přidawk do pječwa, sušeny do sele abo do čerstweje solotje. My pak rozłožujemy wam tule recept za pesto, kotryž hodźi so k nudlam, na pomazku abo do poliwki.

Přidawki:

150 gramow mandlow

100 gramow pyšneho kobołka