Němsko-Serbske ludowe dźiwadło zahaji lětušu sezonu předstajenjow pod hołym njebjom. Hač do 14. julija je dohromady 56 zarjadowanjow na „Dźiwadłowej zahrodźe“ resp. na Budyskim Hrodźe planowanych.

Budyšin (SN/bn). Zazběh twori předstajenje inscenacije Ivany Sajević „Schrebergartenblues – Trügerische Idylle“ dźensa na zahrodźe při wulkim domje NSLDź. Tam chcedźa klankarjo kruch za dorosćenych wjacekróć zahrać. Dźěćom poskićuja mjez druhim hru Astrid Lindgren „Im Land der Dämmerung“ a bajku „Kasper Petruschka“ po ruskich ludowych motiwach.

Matthias Peuker je lětušu Kulturnu zahrodu Serbskeho ludoweho ansambla zahajił. Z cyłej bateriju elektroniskich instrumentow a nastrojow, kotruž sam „mašinu, kotraž je takrjec band“ mjenowaše, předstaji wón wčera adapcije hitow, kaž na přikład „Starfish Coffee“ (Prince) a „Around the world“ (Daft Punk), swójske titule a etno-funkowu wersiju spěwa „Bogi burski“. Dźensa koncertuja pod Budyskej Röhrscheidtowej baštu duwo IndiwiDual, Helena Hejduškec a Jan Brězan, jutře slěduje wustup spěwytwórca Rokotak. Njedźelu zahudźa huslerka Izabela Kałduńska a spěwarka Walburga Wałdźic kaž tež spěwacy husler Paul Geigerzähler, kiž chce mjez druhim swoju nowu EP „Grüße aus der Datscha“ prezentować. Foto: SN/Bojan Benić

Sobotniše wusyłanje telewizijneho magacina Wuhladko wopřijima składnostnje mjezynarodneho dnja dźěsća premjeru: Prěni raz wuhotuje dohromady 15 dźěći wulki dźěl programa, jako moderatorka runje tak kaž jako reporter. Nanajwjace z nich njebě dotal ani před kameru ani za njej stało (hlej tež rubriku Telewizija). Foto: MDR/Wuhladko

Farar, kapitular a šolastikar swjateho Pětra w Budyšinje Michał Buk narodźi so 24. meje 1804 w Zejicach do ratarskeje swójby. W Praze bě chowanc Serbskeho seminara a studowaše teologiju. Wot biskopa Franca Jurja Loka dósta 9. wulkeho róžka 1830 měšnisku swjećiznu w Budyšinje, hdźež wosta w duchownej słužbje hač do smjerće 8. nalětnika 1865. Bu na Mikławšku pochowany. „Wón je naše z procha stawace serbstwo ze słowom a skutkowanjom podpěrał“, pisaše Michał Hórnik w swojim nekrologu. Spočatnje běše Michał Buk wikar a němski swjatočny prědar w tachantskej cyrkwi, wot 1838 pjeć lět prěni kapłan Serbskeje cyrkwje a wot 1843 do 1860 direktor tachantskeje šule. 21. meje 1855 wuzwolichu jeho za kanonikara/šolastikarja. Wot 1861 do smjerće 1865 bě kapitular a konsistorialny radźićel tachantstwa. ­Michał Buk bě załoženje Maćicy Serbskeje 1847 sobu přihotował a bě ­aktiwny čłon jeho wuběrka. Za Maćičnu knižku pisaše 1849 „Knjez Mudry“ a 1856 „Wosobny dar za křesćanow“. Dopisowaše wjele do serbskich a němskich nowin. Za w nowym ­łaćonsko-serbskim prawopisu 1847 wudatu prěnju čitanku za katolske šule spisa powědku. Manfred Laduš