Wojerowske wuměłstwowe towarstwo zhladuje na intensiwne a na podawki bohate lěto 2018. Wuspěch jeho skutkowanja złožuje so mjez druhim na to, zo sadźa wone na wobstajne zhromadne dźěło z partnerami.

Wojerecy (AK/SN). „Smy loni něhdźe 70 zarjadowanjow organizowali. Běchu to čitanja spisowaćelow, swójske literarne programy wuměłcow, koncerty, ekskursije a wustajeńcy“, potwjerdźa Martin Schmidt, předsyda Wojerowskeho wuměłstwoweho towarstwa, kotrež ma po cyłej Němskej połsta čłonow. Jara zwje­selacy je zajim za Brigitte-Reimann-wuchodźowanja. Dźakowano rozsudźenosći Brigitty Reimann nastachu w měsće 1964 młodźinski klubowy dom a 1968 nakupowanišćo Centruma kaž tež wot lěta 1977 do 1984 twarjeny Dom hórnikow a energije (dźensa Łužiska hala). „To město dźensa hižo scyła zańč nima. Brigitte Reimann je za Wojerecy wojowała“, rozjasnja Martin Schmidt.

Najebać wulkosć nakładow a mnóstwo předatych publikacijow: Loni w nimale dwutydźenskim rytmusu wušłe nowostki Ludoweho nakładnistwa Domowiny njeswědča jenož wo njewšědnej produktiwiće pisacych, ale tež wo tudyšim strowym a čiłym literarnym žiwjenju. Hač su to dawno etablěrowane stare zajacy abo wjele lubjacy wuměłski dorost, hač lyrika po klasiskim mustru abo progresiwna proza, hač wysoko wědomostne pojednanja abo čitanki za nowačkow, hač we wjazanej abo digitalnej formje, hač w serbšćinomaj abo němčinje: Wobšěrny spektrum LND je kedźbyhódny a na kwalitatiwnej runinje – wobsah kaž tež rěč nastupajo – přewažnje wurjadny. „Dobra kniha dru­hdy ryzy złoto přesaha“, wabi Smolerjec kniharnja. Njech sej to čitar zaso raz wuwědomi, wšako tež w dobje informacijow nješkodźi, sej město krótkeho a spěšneho hesła hdys a hdys raz trochu hłubokosće dowolić. Bosćan Nawka

Kóždolětne silwesterske koncertowanje Serbskeho ludoweho ansambla w swójskim domje na Wonkownej Lawskej přiwabja zwjetša němski měšćanski publikum.

Budyšin (CRM/SN). Tak bě tež tónraz žurla zašłu njedźelu a slědowacy posledni dźeń lěta dospołnje wupředata. A publikum bě wuraznje spokojeny a wědźeše sej wosebity koncert wažić.

Předewšěm na Wienske walčiki a Berlinsku hudźbu wonych „złotych“ 1920­tych lět su wopytowarjo nastajeni, kotřiž wšak njewobsteja jeničce ze staršeje generacije. Ale za dramaturgiju zamołwići Friedemann Schulz, Jan Cyž a Mia Facchinelli dźěchu ze swojimi narokami hišće krok dale a zapřijachu do programa tohorunja klasikarjow kaž Georgesa Bizeta z wurězkomaj z wohniweje twórby „Carmen“, Dmitrija Šostakowiča z walčikom wosebiteho razu kaž tež wubranej čisle z musicala Fredericka Loeweho „My Fair Lady“. Běchu to potajkim wuchopleń­čaki, tworjace wosebitu atmosferu.

Stawizny Serbow na digitalne wašnje wudospołnić

We wobłuku spěchowanskeje ini­ciatiwy statneho ministerstwa za wě­domosć a wuměłstwo koordinuje Sakska akademija wědomosćow tudyše instituty zwjazowacy naročny a načasny projekt pod hesłom „Wirtuelne archiwy za duchownowědomostne slědźenje“. Do předewzaća zapřijatych je sydom institutow, kotrež swobodny stat podpě­ruje a spěchuje. To su nimo Serbskeho instituta (SI), Institut Hanny Ahrendt Techniskeje uniwersity Drježdźany, In­stitut za sakske stawizny a ludowědu (ISGV), Leibnizowy institut za židowske stawizny a kulturu Simon Dubnow, Sakska akademija wědomosćow, Leibnizowy institut za stawizny a kulturu wuchod­neje Europy kaž tež Němski literarny institut Lipšćanskeje uniwersity.

Wot lońšeho junija zaběra so Serbski kulturny archiw w SI ze swójskim pro­jektom pod hesłom „Centralne žórła k přeslědźenju stawiznow Serbow w času Weimarskeje republiki a nacionalsocializma – wirtuelnje zjimane“.

Pytaja dalše časowe swědki