Smochćicy (SN/bn). Pod hesłom „Pólskej nocy“ stej kubłanišćo swj. Bena a Serbski ludowy ansambl minjenej pjatk a sobotu Smochčanski hudźbny swjedźeń pod hołym­ njebjom wuhotowałoj. Nawoda kubłanišća Sebastian Kieslich postrowi publikum­ citujo pólskeho aforistikarja Stanisława Jerzyja Leca: „Njejsym mě­njenja matematikarjow. Mam sumu nulow za strašnu ličbu.“ Hladajo na woběmaj­ wječoromaj dosć derje wobsadźene wopytowarske městna – dohromady zličichu něhdźe 700 hosći – wón doda: „Wo nuli wšak njemóže tu rěč być.“ Intendant SLA Tomas Kreibich-Nawka wabješe wospjet za bonusowu akciju „Sakske dźiwadłowe lěćo“ Němskeho jewišćoweho zjednoćenstwa, wuzběhny­wši „nadal napjate financielne połoženje kulturnišćow“ w swobodnym staće. „Znajmjeńša pjeć jewišćam hrozy w přichodźe insolwenca. Stajnje rěčimy wo změnje strukturow, ke kotrejž pak wjace słuša, hač porjadne drohi a nowe přemysłownišća. Za dušu a wutrobu trjebamy tež kulturu“, intendant pod přikleskom publikuma podšmórny.

Přednoški slědźerkow a slědźerjow w serbskej tematice słyšeli

Budyšin (JBo/SN). Mjeztym štwórty króć bě Serbski institut slědźerki a slědźerjow, kotřiž so ze serbskej tematiku zaběraja, na zhromadnu wuměnu do Budyšina přeprosył. Něhdźe 30 zajimcow je minjeny pjatk a sobotu na 12 přednoškow ze šěrokeho wobłuka sorabistiki słuchało. Rěčespyt bě runje tak zastupjeny kaž ­kulturne wědomosće a stawizny. Bo­hužel bě so wospjet jeno mało wědo­mostneho dorosta z Lipska wobdźěliło, za to pak móžachu skupinu serbšćinarjow z Techniskeje uniwersity pod na­wodom Lubiny Hajduk-Veljkovićoweje w Drježdźanach witać. Dale wobdźělichu so na zarjadowanju we Łužicy mjez druhim dr. Ladislav Futtera z Techniskeje uniwersity w Liberecu, wučer serbochorwatšćiny Mihailo Jelic z Poruhrskeje ­uniwersity w Bochumje, ab­solwentka ­socialneho dźěła Karoline Brützel z fachoweje wysokeje šule w Dortmundźe a doktorandka Karoline Schneider z Bauhaus Uniwersity we Weimarje.

Vychodna (SN/MiR). Folklorny festiwal we Vychodnej, lětsa 68., je najstarši a po wobsahu najwobšĕrniši swojeho raza po cyłej Słowakskej. K załožićelam, kotřiž su w 1950tych lĕtach ideju zrodźili, słušeše słowakski choreograf Juraj Kubánka. Jeho rukopis je w předstajenych programach hač do dźensa spóznać. To wobkrući Štefan Kocák, kotremuž bĕše lětuši hłowny program pod hesłom „Čl’ovek“, minjeny pjatk w amfiteatru na festiwalnišću wěnowany. Na naprašowanje SN wón rjekny: „Sym wot Juraja Kubánki wuknył. Znaju jeho reju ,Skałarska‘, kotruž je wón we Łužicy na jewišćo stajił a mam ju za wurjadnu.“

Kraków (SN/MiR). Skupina łužiskich Serbow je so dźensa w nocy do Východneje na Mjezynarodny folklorny festiwal Východná 2023 podała. Po puću do Słowakskeje su woni rano po Pólskej ducy, w Krakowje pozastali. Při wodźenju po měsće su sej Stare naměsto wohladali a so na sławnym Wawelu rozhladowali.

Mjez nimale 40 sobupućowacymi su so młodźi mužojo, po wjetšinje čłonojo skupiny Čłonstwo za integraciju ludoweje akordeonoweje kultury (ČILAK), ze swojimi instrumentami a hłosami wo dobru naladu postarali. Tuž běše nócny měr w busu chětro krótki. Wšako su młodostni štučku po štučce zakantorili a tak k sobu spěwanju pohnuwali. A to njedachu sej ludźo w busu dwójce kazać. Wšojedne hač dźesaćlětny šuler abo rentnar, kóždy je sobu spěwał, hdyž zaklinčachu serbske, čěske abo słowakske ludowe spěwy. Runje tak derje pak wědźachu woni młode hłosy podpěrać, hdyž tute spěwy Lózych hólcow, JANKAHANKI, Holaskow a druhich serbskich bandow a kapałow zakantorichu. Dźensa wječor pak budu wšitcy zhromadnje we Východnej sobu spěwać a rejować.