Protyce šansu dał

Dienstag, 14. November 2017 geschrieben von:

Zo bě ze smjerću dr. Franka Stübnera a z rozpušćenjom­ jeho nakładnistwa Lusatia tež kónc Hornjołužiskeje domjaceje protyki jasny, bě zrudźacy pódlanski efekt. Tak so zdaše, zo bě lońše jubilejne wudaće jara woblubowaneje publikacije zdobom poslednje. Ćim rjeńšo je, zo je so z dr. Larsom-Arne Dannenbergom něchtó na­makał, kiž chce rjad dale wjesć – po mnohich naprašowanjach kaž tež přećach wjacorych awtorow a dalšich zajimcow. Dannenberg je renoměrowany wědomostnik kaž tež nazhonity wudawaćel na polu regionalnych publikacijow. Wón chce charakter protyki wobchować, a k tomu tež słuša, zo su serbscy awtorojo respektiwnje serbske temy dale zastupjene. To je jara chwalobne. Prěnje wudaće Hornjo­łužiskeje domjaceje protyki druheje eksistency je nimale doćišćane. Móžemy tuž wćipni być, kajka wona wupada.

Cordula Ratajczakowa

Dźěl Čěskeje króny była

Dienstag, 14. November 2017 geschrieben von:

Delnja Łužica přisłušeše w 16. lětstotku z wulkeho dźěla Čěskej krónje, a nic kurwjerchowstwu Sakskeje, kaž smy w interviewje z nawodu Choćebuskeho měšćanskeho muzeja Steffenom Krestinom we wudaću SN z 9. nowembra mylnje pisali. Prosymy wo zamołwjenje.

Redakcija SN

Škrička spěšnje přeskočiła

Dienstag, 14. November 2017 geschrieben von:

Bukecy (JKr/SN). Nazymski koncert je nimo ptačokwasneho zarjadowanja SLA kruty wobstatk kulturneho žiwjenja Bukec a wokoliny. Njezadźiwa tuž, zo bě zawčerawšim popołdnju žurla Bukečanskeje Wjesneje hospody zaso derje pjelnjena. Zo namakaš tu stajnje zaso přichileny publikum, wo tym móžachu so Smjerdźečanscy rejwarjo a rejwarki runje tak kaž hudźbnicy folklorneje skupiny Sprjewjan přeswědčić. Woni wšak su Bukečanam takrjec stari znaći, kotřiž wědźa zabawny program poskićeć – posledni raz běchu tu před pjeć lětami nazymski koncert wuhotowali.

SJ Njebjelčicy

Montag, 13. November 2017 geschrieben von:
8. nowembra 1957 załožichu w Njebjel­čicach sportowu jednotu (SJ). Na před­wječoru wosadneje kermuše wuzwoli 27 přitomnych na zhromadźiznje Franca Bernarda za předsydu, Gerata Libša za jednaćela a zdobom chronikarja, Jana Libša za pokładnika a jako dalšeju čłonow předsydstwa Křesćana Korjeńka za wobłuk kopańca a Křesćana Buka za wobłuk šach. Bórze wutwori so tež sekcija ćěłozwučowanje,­ ju přewza Erich Zick­müller. Młode towarstwo chcyše sej mjeno Sokoł dać, to pak Kamjenske wo­krjesne wjednistwo wotpokaza. Znate buchu­ wosebje koparske mustwa, wěsty čas tež žónske. Sekciju kopańca přewza 1964 Manfred Zickmüller. W lěće 1968 nawjazachu Njebjelčenjo zwisk k čěskemu TJ Sokol Roztoky blisko Prahi. Wuske­ přećelstwo traje hač do našich dnjow. Puć koparjow wjedźeše wot 2. wokrjesneje klasy hač k wjacelětnej přisłušnosći we wobwodnej klasy. Třo najwuspěšniši běchu resp. su Frank Ričel (hrajer w naj­wyšej hrajnej klasy NDR za Aue a Lipsk), Jonas Krawčik (dźensa pola Budissy Budyšin) a Denny Kral (tuchwilu w Meuselwitzu, kiž hraje kaž Budissa w regionalnej lize). Mikławš Krawc

Wo knihach a kniharni (10.11.17)

Freitag, 10. November 2017 geschrieben von:

Hač Južna Awstralska, Texas abo Kanada – wokoło 5 000 Serbow je w 19. lětstotku do zamórskich krajow wupućowało. Što pak bě jich pohnuło łužisku domiznu ze znatymi šćežkami, swójbnymi, susodami a přećelemi wopušćić a so na nimoměry strašnu a wobćežnu jězbu do dalokeho swěta nastajić? Z čim wón wabješe, štož jim domizna skićić njemóžeše? Kak wu­padaše „nowe“ žiwjenje wupućowarjow? A namakachu w cuzbje woprawdźe, za čimž so žedźachu?

Wot nule na sto

Donnerstag, 09. November 2017 geschrieben von:
Druhdy je to lěpšina, zo je w Serbach wšitko tróšku mjeńše a přehladniše – na přikład serbske filmowe herbstwo. Tak słuša nětko dźesać serbskich filmow k prěnim, kotrež su we wobłuku sakskeho modeloweho projekta k zachowanju awdiowizuelneho herbstwa digitalizowali. Wužadanje bě tajke wulke, zo su so za to rozsudźili, „złotu jehličku najprjedy na serbskej kupje a hakle potom w oceanje“ pytać, kaž je to sakski ministerialny dirigent Thomas Früh formulował. Zo w serbskich filmach „złoto“ tči, tež Serbam hakle pomału swita. Za­počatk 1990tych lět běchu je hišće w garaži (!) składowali, kaž bě na sympoziju Choćebuskeho­ filmoweho festiwala słyšeć. Nawoda Serbskeho kulturneho archiwa Wito Bejmak je sej nětko předewzał, serbsku filmografiju­ a serbsku filmoteku ze­stajeć – wuwiće to wot nule na sto w běhu 25 lět takrjec. Přeju k tomu wjele wu­- spěcha! Cordula Ratajczakowa

Kniha „Krabat“ znowa wušła

Donnerstag, 09. November 2017 geschrieben von:

Neustadt (Łu/SN). Tele dny je kniha „Krabat abo kuzłarska šula“ wučerja a spisowaćela Kurta Gerlacha z lěta 1925 w małym nakładnistwje Edition CL w sakskim Neustadće znowa wušła. Před 92 lětami bě Drježdźanske nakładnistwo w Serbach lědma znatu prěnju beletristisku knihu wo žiwjenju a skutkowanju Krabata wudało, to rěka 25 lět po prěnim wudaću Jurja Pilka a nimale 30 lět do knihi Měrćina Nowaka-Njechorńskeho.

Brilantne swědstwo

Mittwoch, 08. November 2017 geschrieben von:

Přećiwna reformacija w Livlandźe na pólskeho krala so zepěrała

Podawki konfesionalizacije, kotrež běchu w lětach 1558 do 1582 paradoksneho razu wospjetne nadběhi ruskeho carja Iwana Hrozneho pospěšili, wjedźechu k tomu, zo prošeše Němski rjad w Livlandźe – (historiska krajina w Baltikumje, wopřijima w najšěršim zmysle teritorijej dźensnišeje Letiskeje a Esti­skeje (přisp. red.) – pólsko-litawskeho krala Stefana Batoreho wo wojersku pomoc­. Tak bě katolski knježer na móc přišoł, kiž postara so hnydom wo to, pozicije­ katolskeje cyrkwje wobnowić a skrućić.

Hakle, jako přećiwnikaj, šwedski kral Johann III. a pólski Stefan Batory, so w lěće 1581 wo zhromadnej politice přećiwo Iwanej Hroznemu dojednaštaj, předwidźi 16. januara w Jamje Zapolju wotzamknjene měrowe zrěčenje, zo cofa wójsko ruskeho carja z Livlanda na dobro zajimow pólskeho krala. Bórze na to dyrbješe Iwan Hrozny tež swojemu by­wše­mu zwjazkarjej, Šwedam, w awgusće 1583 wobsadźenu sewjernu Estisku hač do Narwy wróćić.

„Zo bychu serbsce prědowali“

Mittwoch, 08. November 2017 geschrieben von:

Serbska rěč jako lěpšina w zažnonowočasnym lutherstwje

Reformacija w Hornjej Łužicy je so na wosebite wašnje na Serbow wuskutkowała. Tak běchu prěnje spisy, kotrež w serbskej rěči nastachu, rukopisne přełožki Noweho zakonja do delnjoserbšćiny přez Mikławša Jakubicu z lěta 1548, Albina Mollerowy přełožk Lutheroweho Małeho katechizma (1574) a přestajenje samsneje knihi přez Wjacsława Warichiusa z lěta 1595. Tež wjetši wuznam, kotryž běchu wobchadnej rěči po reformaciji připóznali, tole zmóžni. Po prěnjej fazy přełožkow pak dalše tajke lědma běchu. Tak hóršeše so na přikład 1627 serbski farar w Poršicach Gregorius Martini, zo dyrbja serbscy diakonojo liturgiske pisma sami přełožić, a tohodla mnohe wšelake warianty předleža. Wón konstatowaše: „Der schade [...] der aus solcher ungleichen interpretation, bey dem gemeinen Man und einfeltigen Hauffen sich ereignet ist mehr zu beklagen als weitleuffig zuerzehlen“. Druhe liturgiske elementy, kaž na přikład spěwy, bě serbska wosada z hłowy wuknyła. Hakle w lětach 1680 do 1720 dóńdźe k prěnjemu, sylnemu postupej nastupajo sorabiku.

Basnikaj tworitaj móst na wuchod Europy

Mittwoch, 08. November 2017 geschrieben von:

Składnostnje lětušich Čěsko-němskich kulturnych dnjow wotmě so w Měšćanskim muzeju Drježdźany čitanje basnika Milana Hrabala z čěskeho Varnsdorfa a z Drježdźan pochadźaceho basnika Petera Gehrischa. Přeprosyło na zarjadowanje bě towarstwo Literarna arena, a to z podpěru załožby Brücke/Most.

Chróšćan Šulerjo

Neuheiten LND