Budyšin (SN/bn). „Dźensa widźimy tu něšto­ cyle wosebiteho – nic, dokelž je něchtó krótko po politiskim přewróće wobrazy Serbow we Łužicy činił, ale dokelž je Andreas Varnhorn 25 lět pozdźišo ludźi, kotrychž bě tehdy ze swojej kameru zapopadnył, znowa fotografował a so jich nimo toho prašał, što jim domizna wo­znamjenja“, witaše direktor Załožby za serbski lud Jan Budar wopytowarjow na wče­rawšim wotewrjenju wustajeńcy „Heimat – Domizna. Katolscy Sebja w Hornjej Łužicy 1992 – 2017“ na žurli Budyskeho Serbskeho domu. Jako mo­de­rator wernisaže je so wón k zazběhej z přitomnym fotografom-wuměłcom Andreasom Varnhornom skrótka rozmołwjał a so jemu z darom dźakował. Přepoda jemu DVD stawiznow Serbow kaž tež kolekciju Budyskeho žonopa – za jeho „entuziazm a angažement“. Varnhorn dźakowaše so Serbskej kulturnej informaciji, kotraž wustajeńcu we wobłuku zhromadneho projekta ze załožbu w Budyšinje pokazuje. Při tym wuzběhny Mariju Šimanowu, kiž je za nju zamołwita a kotraž bě so wo přełožki starała. „Na prašenje, što domizna woznamjenja, dóstach najwšelakoriše wotmołwy.

Stefan Wolfram w rozmołwje wo nowej hornjoserbskej inscenaciji NSLDź „Paradiz w dobrej stwě“

Minjenu sobotu měješe lětuša inscenacija Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła na hłownym jewišću w Budyšinje premjeru. Režiser krucha „Paradiz w dobrej stwě“ je wyši hrajny nawoda NSLDź Stefan Wolfram. Bosćan Nawka je so z nim wo jeho dźěle a skutkowanju kaž tež wo jeho – prěnjej – serbskorěčnej produkciji rozmołwjał.

Knježe Wolframo, wot hrajneje doby 2016/2017 sće wyši hrajny nawoda NSLDź. W swójskich słowach: Kotre nadawki to maće?

S. Wolfram: W prěnim rjedźe sym jako wyši hrajny nawoda cyle powšitkownje prajene zdobom wuměłski nawoda tu­dyšeho dźiwadła. Sym za wuměłcow zamołwity, chcu a dyrbju jich spěchować a wužadać. Najwažnišo je, zo so mi radźi wuměnjenja wutworić, pod kotrymiž móžemy wšitcy derje dźěłać.

Po wjelelětnym skutkowanju jako swobodny režiser a wuhotowar mjez druhim w Plauenje, Neustrelitzu a Choćebuzu sće so za kruty angažement w Budyšinje rozsudźił. Je abo bě Wam NSLDź jako jeničke profesionalne dwurěčne jewišćo Němskeje wosebite wužadanje?

Budyšin (SN/jž). Zajim za notowy material k instrumentalnemu přewodej serbskich spěwow přiběra. To wobkruća hudźbutwórc Měrćin Weclich. Na wja­core naprašowanja hudźbnje zajimowanych bě Kukowčan spočatk měsaca wudał zešiwk „Zaklinči-li pišćałka, zhrěje mi so wutroba“, wobsahowacy noty 40 pěsnjow za přewod z blokowej fletu a kla­wěrom. „Dale a wjac dźěći chce so hudźbnje wuspytać. Tajki zajim njeměli zanjechać, ale mamy jón spěchować. To kaž tež naprašowanje staršich bě mi pohon, zběrku wudać“, rjekny komponist našemu wječornikej.

Wobšěrny poskitk serbskeho notoweho materiala maja mjez druhim w Budyskej Smolerjec kniharni. Kaž klasiske twórby Korle Awgusta Kocora a kompozicije Jana Pawoła Nagela předawaja tam runje tak noty k modernym twórbam. Mjez nimi su na přikład hudźbne kruchi wot Jana Cyža a Liany Bertók. Dale po­skića kniharnja material za smyčkowe a dujerske instrumenty, samo za eksotiske kaž harfu abo mandolinu – wuběr je dosć­ wulki. Na spěwarjow tohorunja njejsu zabyli. Bohaty je mjenujcy tež poskitk­ notow za solistow, duety, tercety, kwartety a za chóry.