Z dźiwadźelnicu abo dźiwadźelnikom so stać – to je jich són. Zo bychu sej jón spjelnić móhli, dźěłaja Aquina Žurec,
Bernadet Šnajdrec a Ole Schmidt wot zašłeho septembra jako elewojo na Němsko-Serbskim ludowym dźiwadle. Maximilian Gruber je so z nimi rozmołwjał.
W bydlenskim wozu Gerolda je ćopło, přitulnje a wšo skutkuje někak zastarske. Wosrjedź (pozdatnje njeskónčnje) wjele wěcow, małych a wulkich, wón sedźi. Do tutoho chaosa dopomnjenkow a wottrjebaneho podomka (Hausrat) so wón sam absolutnje hodźi. Stare fota su pódla začinjenych a zapróšenych piwowych bleškow, powjaz za drasty wisa nad rozkuskowanymi jabłukami w horncu na kachlach – wón chce sej jabłučnicu warić. „Wollt ihr wat?“, so wón z porynskim akcentom praša, „Kaffee oder Wasser?“
Mnozy w swojim dźěłowym poměrje za njón dźěłaja a sej jón popřeja – sabbatical. Jamila Žurec so po štwórć lěće přebytka w Španiskej přichodny tydźeń do Łužicy nawróći. Milenka Rječcyna je so z Hórčanku rozmołwjała.
Sće 25 lět młoda a sće laborantka w Drježdźanach. Z kotreje přičiny sće so hižo nětko za přestawku w powołanskim dźěle rozsudźiła?
J. Žurec: Sym chcyła po swojim wukubłanju najprjedy pjenjezy zasłužić, zo móhła sej scyła sabbatical dowolić. A chcych jón w času činić, hdyž je w Němskej poměrnej pochmurny a zymny počas – a tajka je husto tež nalada mjez ludźimi. W Španiskej su dny dlěše, je wjace słónčnych hodźinow wob dźeń a ludźo zdadźa so wotewrjeniši a njepoćeženi być.
Čehodla runje Španiska? Młodych ludźi wabja skerje kraje kaž Awstralska, Nowoseelandska abo Amerika.
Pokazać, zo je „serbska kultura wjace hač ryzy folklora“, bě zaměr prěnjeho festiwala SubSorb, kotryž je so wot 19. do 21. januara we Wojerowskej Kulturnej fabrice (Kufa) wotměł. Zarjadowanje je Daniel Häfner ze swojej Strategiskej poradźowarnju na nastork wjacorych wuměłcow, towarstwow a iniciatiwow koordinował. Program zarjadowanja wopřijimaše koncerty, dźěłarnički, předstajenja filmow a rozmołwne koła kaž tež wustajeńcu a na fasadu Kufa projicěrowanu widejowu instalaciju.
Peter M. Hoffmann je so 1968 w Lipsku narodźił. Studowaše stawizny wuměłstwa a kulturne wědomosće. Wot lěta 1997 dźěła jako swobodny ilustrator, rysowar comicsow a awtor – mjez druhim za časopis Die Zeit a nowinu Süddeutsche Zeitung. W nadawku naposledk mjenowaneje ilustrowaše seriju artiklow z rešeršemi wo tak mjenowanych „Panama Papers“, kotraž bu z Mytom Pulitzera wuznamjenjena. W lěće 2022 je wón za wustajeńcu „NSK – Nowe serbske wuměłstwo“ w Lipsku seriju plakatow z elementami serbskeje mytologije stworił. W samsnym lěće je swoje twórby tež w kulturnym klubje Telux w Běłej Wodźe wustajał.
Serbska mytologija fascinuje
Při tragiskim njezbožu z awtom zemrě 15. februara 1974 Lillie Moerbe Caldwell w Bridge City w Texasu. Hromadźe z mandźelskim bě so na jězbu do města podała, zo byštaj sej wšelake wěcy za złoty kwas wobstarałoj, kotryž chcyštaj kónc měrca woswjećić. Po puću jeju wulki zliwk překwapi a awto so do přidróžneho kanala wali. Muž zamó so wuchować, mandźelska pak so zatepi. Swój posledni wotpočink namaka na kěrchowje w ródnym Serbinje. W nekrologu w Rozhledźe pisaše dr. Jan Cyž wo njej, zo bě „nahladna wosoba w Texasu“ a „wulka lubowarka a hajićelka serbskich ludowych tradicijow“ była.
Serbskeho pochada
W serbskej literaturje chowaja so mnohe drohoćinki, na kotrež znowa skedźbnić je trjeba, zo njebychu so pozabyli. Wotpowědne impulsy chce awtorka
serbskim čitarkam a čitarjam z rjadom „Znowa čitała“ dawać.
Hdy sym prěni raz w jednej ze stružnych wjeskow była – kaž je Kito Lorenc mjenuje –, wjace njewěm. Snano před nimale 60 lětami z dźěćacym dźiwadłom Serbskeho lajskeho dźiwadła, w kotrymž tehdy sobu hrajach? Abo tola wjele pozdźišo z cyłej swójbu na kupanju w Brězowskim jězorje? Znajmjeńša so hišće rady dopominam na kwas w Rownom, na kotryž bě nas Leńka Nowakowa přeprosyła (zo by mój mandźelski fotografował), na nakładniske čitanja a literarne kermuše, na serbske kemše a ewangelske cyrkwinske dny w Slepom.
Šotiska a whisky, tale stawizna saha wróćo hač do druheje połojcy 18. lětstotka. Mały kapsny přewodnik mjenuje destilu Glenturret w južnych Highlandsach jako najstaršu. W lěće 1775 běchu ju załožili a hač do dźensnišeho tam produkuja.
Hižo druha najstarša šotiska zhotowjernja tutoho po wšěm swěće woblubowaneho alkoholiskeho napoja je tradiciju na kupje Islay zahibała. Wot lěta 1779 pala w Bowmore whisky. Městačko, nad kotrymž na hórce kulowata cyrkej Kilarrow Parish Church trónuje, leži wot Atlantika škitane w sewjernym dźělu Loch Indaal. Tamniša destila je direktnje při morju, ale zdobom wosrjedź města.
Global geopark Mužakowski zahork słuša do swětoweho herbstwa UNESCO. Łužiska drohoćinka přihotuje so na wužadanja přichoda. To je wuslědk lětušeje certifikacije.
„Nadźijamy so pozitiwneje zdźělenki ze stron UNESCO. Žadanja smy spjelnili. Nazymu lěta 2021 smy Europski zwjazk za teritorialne zhromadne dźěło (EVTZ) załožili. Pólska kaž tež Němska stej wusko hromadu zrostłoj a zaručatej stajnu wobchodnisku dźěławosć. Smy wobstajnje widźomni“, měni direktorka geoparka Nancy Sauer. Wona dale wuzběhuje, zo je park drohotne, zmysłapołne wudospołnjenje biosferoweho rezerwata Hornjołužiska hola a haty. Wažne ćežišća, kotrež w geoparku woraja, su mjez druhim posrědkowanje wědy wo geologiji kaž tež wujasnjenje stawiznow regiona a geologiskich zwiskow.