Awtor dźensa
Jan Hrjehor
„Něhdy hišće sensacija, dźensa uzus ...“ Kóžde lěto znowa startuja wyše šule kaž tež gymnazije z nowym 5. lětnikom do šulskeho lěta. W prěnjej hodźinje sporta je na Serbskej wyšej šuli Budyšin, mojej stajnej šuli, ale tež druhdźe z wašnjom, zo tworja sej wučerki a wučerjo za předmjet sport přehlad wo sportowych družinach a towarstwach, w kotrychž su nowe šulerki a nowi šulerjo ze sobustawom. Tak móža so lěpje na wubědźowanja přihotować a šulerjow do jednotliwych wuknjenskich wobłukow zapřijeć – na přikład jako přistajerku abo přistajerja we volleyballu abo za to, pokazować elementy ćěłozwučowanja.
Před lětomaj rjekny mi šuler, zo je lodohokejist Łužiskich liškow a zo dźěd jeho trójce wob tydźeń z Budyšina do Běłeje Wody na trening abo hry wozy. To bě za mnje sensacija, wšako njemějach w šulerskich rjadach dotal na kubłanišćach w Chrósćicach, Pančicach-Kukowje, Ralbicach, Worklecach kaž tež na Serbskim gymnaziju Budyšin hišće ženje žanoho lodohokejista.