Štwórć lětstotka bórze budźe, zo su so Češa a Słowakojo statnje dobrowólnje rozešli. Dospołny wšak rozwod njeje nihdy był. A dźensniši dźeń su poćahi mjez wonymaj bratrowskimaj narodomaj samo tak dobre a wuske kaž hišće nihdy, wobkrućatej wobě stronje.

„Bliskosć našeju rěčow a zhromadne stawizny su zakład toho, zo mjez Čechami a Słowakami njeje žaneje kulturneje hranicy. W hudźbnych kruhach sej jedni kaž tamni njejsu wukrajnicy“, pisaše njedawno powěsćernja ČTK. Hwězdu dopřewrótoweje słowakskeje hudźbneje sceny Petera Nagyja cituje wona takle: „My muzikanća běchmy posledni, kotřiž su dźělenje chcyli. Poselstwo hudźby dźě stej kosmopolitizm a hłownje toleranca. Dźensa čini to wjeselo, a słowakšćina je za Čechow lubowólna rěč a nawopak.“ Zo přinjese dźělenje problemy, bě sej tež awtor musicalow, komponist, spěwar a pianist Vašo Patejdl myslił. „Na zbožo so zasadnje njeje ničo změniło. W EU smy hromadźe wostali. Wšo pokazuje na to, zo dale hromadźe słušamy.“