Wuměłska twórba w Kinsporskej hłownej cyrkwi zaso w cyłej ...

pjatk, 17. januara 2020
artikl hódnoćić
(0 )
Po lětdźesatk trajacym prócowanju wo wobnowjenje su wjac hač 300 lět stary Kinsporski epitaf minjeny pjatk wotkryli.  Foto: Bernd Goldammer Po lětdźesatk trajacym prócowanju wo wobnowjenje su wjac hač 300 lět stary Kinsporski epitaf minjeny pjatk wotkryli. Foto: Bernd Goldammer

Štóž je pódla był, tón sej wony wokomik hłuboko w pomjatku wobchowa. Dźens tydźenja nawróći so mjenujcy Kinsporski epitaf na swoje starodawne městno. Po wotewrjenskim ceremonielu kroče­štej Franziska und Marie – kamelijowej damje města Kinsporka – po tamnišej Hłownej cyrkwi na emporu, zo byštej Kinsporski epitaf wotkryłoj. Knježeše cyle wosebita ćišina, jako wotewzaštej běłu płachtu, a dospołnje restawrowana wuměłska twórba bě naraz w cyłej swojej krasnoće widźeć.

„Wobdźělnicy našeje swjatočnosće běchu z wokomika hłuboko hnući“, wu­zběhny předsyda Kinsporskeho domizniskeho towarstwa Peter Sonntag na kromje zarjadowanja minjeny pjatk w Kinsporku.

wozjewjene w: Kultura & wuměłstwo
Prošu přizjewće so, chceće-li komentar podać

nowostki LND