Na wopyće pola młodeho prócowarja za delnjoserbšćinu Maksimiliana Hasackeho w Dešnje

Nalětnje słónco mje přewodźuje jako so z awtom do delnjoserbskeje wsy Dešno podam. Po puću so na to dopomnju, zo je sławny serbski rěčespytnik prof. dr. Arnošt Muka wot 1875 do 1910 po Delnjej Łužicy wot jedneje do druheje delnjoserbskeje wsy pućował a hač do jednotliweho statoka za delnjoserbšćinu slědźił. Wjes Dešno je wón „delnjoserbsku dušu“ mjenował. W njej knježeše tehdy tež hišće sylne serbske žiwjenje jako tam serbski rěčespytnik a sobuzałožer Domowiny Bogumił Šwjela wot 1913 hač do 1941 jako ewangelski wosadny farar skutkowaše. Wón je Muku sobu při jeho wudawanju „Słownika dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow“ podpěrował.