W tutej kolum­nje powěda wosom redakciji SN znatych mjezy­narodnych awtorow, wotměnjacy so pod pseudonymom „prof. Wink“, jónu wob měsac wo swojich nazhonjenjach a dožiwjenjach we wobłuku zetkanja kulturow, identitow, rěčow a narodnych mjeńšin.

Běše srjedź nowembra lěta 1989 – krótko do přewróta w socialistiskich krajach wuchodneje Europy. Prof. Wink bě po dlěšim přebywanju w Dagestanje runje w Moskwje, zwotkel chcyše so z lětadłom do ródneho tehdy tež „socialistiskeho“ kraja wróćić.

Cyła wěcka wšak měješe špak. Winkowy lětanski lisćik bě „wotewrjeny“ – to rěka, zo njebě na kruty datum a lět wjazany. Běše tuž trjeba sej rezerwaciju wobstarać – wšitke lěty do kraja profesora pak běchu hižo dołhi čas wupředate.

Tak zbywaše jemu jenička móžnosć, mjenujcy so wšědnje na lětanišćo Šeremetjewo podawać a na to čakać, hač někajke sydadło swobodne njewostanje. Wón pak njeměješe zbožo, kóžde lětadło stajnje dospołnje wobsadźene wotleći. Trochu zadwělowany samo z nawjedowacym personalom wón wo swojim problemje porěča, kotryž pak žadynžkuli zajim za jeho naležnosć njepokaza.