Najebać bohate spadki loni so našim lěsam derje njeńdźe

Budyšin (SN/MiP). Wujědźeš-li z Budyšina na juh, wobzor z bajkojtej siluetu Łužiskich hór před sobu, maš hnydom naš ludospěwny hit „Hory módre, ja was znaju ...“ we wušomaj. Hory z rjanymi mjenami Čornobóh, Mnišonc abo Lubin tu zetkaš, runje tak kaž w někotrejžkuli serbskej powěsći. Abo – kaž bychmy dźensa prajili – wone su kruty wobstatk našeho serbskeho narodno-kulturneho naratiwa. Čim bliže pak sej k horam dojědźeš, ćim bóle bywa ći zatrach – wuhladaš-li zeskubane, šešerjate abo samo nahe wjerški. Lědma něšto lět tomu je, zo běchu wone cyle z lěsom pokryte.