Biskopicy (UM/SN). Dwanaće ćežkochorych móža wotnětka w Biskopičanskim hospicu „Siloah“ zastarać. Wobhospo­darjer, Křesćanski hospic wuchodneje Sakskeje, ma hižo stacionarny hospic w Ochra­nowje a w Niskej. Biskopičanske zarjadnišćo je mjeztym třeće tajke w Hornjej Łužicy a prěnje w Budyskim wokrjesu. 27 sobudźěłaćerjow chce tam schorjenych na jich poslednim žiwjenskim wot­rězku z česćownosću, luboznje a kompetentnje bjez bolosćow a stracha přewodźeć. Tež přiwuznym poskićeja podpěru. „Zapřijimamy jich indiwiduelnje do zastaranja, a woni smědźa při chorym wostać“, praji rěčnica Ochranowskeje diakonije Kristin Schiffner. Stacionarne dźěło hospica ma swójbny charakter, a kóždy wobydler smě tam swój dnjowy rytmus sam po­stajić. Prěni wobydlerjo su hižo zaćahnyli.

Wosebitosć je rumnosć ćišiny. Wona přeproša wšitkich wobydlerjow, přiwu­znych a sobudźěłaćerjow, wodychnyć, k měrej přińć a so noweje mocy nasrěbać. Tež dušepastyrske rozmołwy su prawidłownje móžne. Wěža, w kotrejž je rumnosć ćišiny zaměstnjena, pochadźa z 13. lětstotka a słužeše něhdy jako twjerdźizna.