Wojerecy (AK/SN). We wulkim nasćěnowym časniku w stwě rjadownje 4A na Wojerowskej zakładnej šulu Při Worjole chowa so potajnstwo. Pokazowak skoči wo wjace hač 200 lět wróćo, a šulerjo su nadobo w lěće 1814. A mjez nimi je młody Handrij Zejler, pozdźiši znaty serbski farar, basnik, redaktor, ratar a šulski inspektor we Łazu.
Šulerjo chcedźa na lětušim 21. swětowym dnju dźiwadła, 28. měrca, w Budyšinje hru z dźěćatstwa Handrija Zejlerja pokazać a tak k Lětu Zejlerja a Kocora přinošować. Rjadowniska wučerka Silwija Wjeńcyna, podawaca serbšćinu, matematiku, wěcnu wučbu a němčinu, so na dwurěčny kruch pod hesłom „Zejler w šuli – oder wer ist Zejler?“ angažementa swojich šulerjow dla wjeseli. „Najprjedy smy w skupinkach wuradźowali“, powěda šulerka Alin Karola Kasten, „smy teksty němsce napisali, naša wučerka je słowa zeserbšćiła.“ Silwija Wjeńcyna je pomhała kostimy a rekwizity namakać. W běhu dźěła nastachu interpretacije basnjow a spěwow. Samo powědarja maja.
