Zhladujo na šulske stawizny Baćonja je zajimawe, zo drje mějachu tam wot lěta 1836 šulu. Wona pak njesteješe w Baćonju, ale kilometer dale w Čornecach. Z wučerjom bě tam spočatnje pjeć lět z Ralbic pochadźacy Handrij Brojer. Jeho naslědnik Michał Jenč, kiž tam 27 lět hač do 1868 dźěći wučeše, je w Čornecach swój čas njedźelsku šulu załožił, hdźež wučeše dorosćenych w serbskej rěči­ čitać a pisać. Jeno štyri lěta bě po nim Jan Kubańk z Chelna z wučerjom. Swoju słužbu wukonješe njespušćomnje a njewobdźěleše so na předpisanych konferencach. Njeje tež swoje druhe pruwowanje złožił a je wučerstwo spušćił. Wot 1886 wučerješe z Wotrowa pochadźacy Jan Symank w Čornecach. Michał Hórnik, tehdy kanonik Budyskeje Serbskeje cyr­kwje, a Tadej Natuš, administrator Róžeńčanskeje putniskeje cyrkwje, tehdy namjetowaštaj, w Baćonju nowu cyrkej natwarić. A starši sej přejachu, zo by blisko njeje tež šula nastała.­