Woměrje, stajnje woměrje rěka kredo, podaš-li so na Helmec burski statok Dubjany dwór (Eichhof) w Jitku. Tónle měr nimaja jenož konje w kreji, cyła wokolina wuprudźa wodychnjenje. „To je bjez dźiwa, wšako lubuja na westernske jěchanje specializowane konje měr. Njejsu to zwěrjata, kotrež so wotsamo wjele hibaja“, měni Kornelia Helm. Na tamnym boku brunače dokładnje wědźa, hdy su jich kwality trěbne, na přikład, hdyž maja howjada hromadu wjesć. Runje dźensa chce tole konjaca hospodarska mišterka a trenarka B ze swojimi konjemi trenować. Před rohami maćernych kruwow dźě maja wone wulki respekt. Z treningom so konje, howjada a čłowjek na so zwuča. „Westernske jěchanje njeje w našich kónčinach jara rozšěrjene. Tu faworizuja ludźo skerje klasiske jěchanje“, praji 41lětna mějićelka Dubjaneho dwora. Mjeztym pak su sej mnozy wotkryli přijomnu sportowu družinu a waža sej wurunanosć konjow. Dźěći, wosebje holcy, wědźa wo jich dobrodušnosći. Měrna ruka trenarki a wobswět skludźatej někotružkuli temperamentnišu krej.