Ławka móhła wjele wo zašłosći powědać

pjatk, 26. junija 2020
artikl hódnoćić
(0 )
Ručež je roznošowar tu pobył, Gabriela Matcyna a Róžamarja Bernardcyna (wotlěwa) w Smjerdźacej do wječornika pohladnjetej.  Foto: Alfons Handrik Ručež je roznošowar tu pobył, Gabriela Matcyna a Róžamarja Bernardcyna (wotlěwa) w Smjerdźacej do wječornika pohladnjetej. Foto: Alfons Handrik

Smjerdźaca (aha/SN). Wjele móžetej sej spřećelenej susodce Gabriela Matcyna a Róžamarija Bernardcyna powědać, hdyž při rjanym wjedrje w chłódku starych lipow w Smjerdźacej na roznošo­warja Serbskich Nowin čakatej. Hdyž stej wo nowosćach z našeho wječornika ­zhoniłoj, so rozmołwa mjez nimaj dale pleće. By-li pak móhła ławka, na kotrejž po dźěle wotpočinatej, powědać, byštej wjele zajimawostkow – rjanych kaž tež bolostnych – zhoniłoj.

Pod mjeztym stolětnymi lipami ste­ješe hižo zdawna na samsnym městnje ławka z ćesaneho zornowca. Na njej zetkawachu so něhdy wowka Gabriele Hana Misalina a mać Róžemarje Hańža Rachelowa a jako třeća tež Lisbet Rječcyna. Mjez žonami knježeše stajnje dobra nalada. Jan Misala, pozdźišo znaty Worklečanski herc, hraješe na ćahatej harmonice a jich serbske spěwy po cyłej hornjej wsy wjesele klinčachu.

wozjewjene w: Łužica
Prošu přizjewće so, chceće-li komentar podać

nowostki LND