Na Njebjelčanskim swjedźenišću wosebity štom sadźić chcyli
Njebjelčicy (UM/SN). Při rejwanju za hwězdami přimać – tule romantisku předstawu zwjazuja hižo lětstotki z rejowej lipu. Wuměłsce zhotowjene podesty, kotrež wušikni rjemjeslnicy wokoło štomow natwarichu, dachu rejwacym začuće, zo su njebju kusk bliže byli. Ći, kotřiž lipu jako mały štomik sadźa, wšak to lědma dožiwja. Hakle jich dźěći, snano tež hakle wnučki maja móžnosć, mjez hałzami narosćeneho štoma rejwać.
„Wnučkokmane“ – tele słowo zda so za ideju rejoweje lipy runje prawe być. Wnučkokmanosć je tež jedne z hesłow Njebjelčanskeje gmejny. „Při wšěm, štož planujemy a rozsudźamy, myslimy tež na wuskutki za tych, kotřiž za nami přińdu“, rozłožuje wjesnjanosta Tomaš Čornak (CDU). W zwisku z rejowej lipu to najprjedy raz woznamjenja, zo změja wnučki dźensnišich Njebjelčanow rjane rejwanske městno.