Łaz (AK/SN). Historiske hudźbne instrumenty a kak su so wone w běhu časa wuwili a změnili, pokazuje lětuša adwentna wustajeńca we Łazowskim Domje Zej­lerja a Smolerja. W nowembru běštej ju ­Veronika Sauer a Gabriele Knothe z předsydstwa spěchowanskeho towarstwa natwariłoj a wupyšiłoj. Wobě so nadźiještej, zo budźe přehladka kaž kóžde lěto wot prěnjeho adwenta přistupna. Lětsa pak tež we Łazu wšitko hinak běži. A tuž je zajimawa wustajeńca drje dospołnje natwarjena, ale wobhladać sej ju tuchwilu bohužel nichtó njemóže. „Ideju zrodźili smy w předsydstwje. W adwenće a hody so tola zhromadnje spěwa a hudźi. W mnohich swójbach je tale tradicija ­žiwa. To ma přehladka wotbłyšćować, tež hdyž stej a budźetej spěwanje a hudźe­nje ­lětsa jara wobmjezowanej“, zdychnje ­Veronika Sauer.