Interview z nadběhowarjom Sokoła Ralbicy/Hórki
Pola profijow so to jenož hišće zrědka stawa, na amaterskej runinje ćim časćišo, cyłe žiwjenje jenož jeničkemu sportowemu towarstwu swěrny wostać. Pola Sokoła Ralbicy/Hórki maja hnydom někotrych tajkich hrajerjow. Wosebje wuspěšny a wažny akter w minjenych nimale 20 lětach pak bě a je dale Pětr Domaška. Jurij Bjeńš je so ze 36lětnym rozmołwjał.
Pětrje, wot hdy za Sokoł kopački šnóruješ?
P. Domaška: Hižo wot dźěćatstwa. Spočatk swojeje karjery pola prěnjeho mustwa w Ralbicach pak pobych lěto w Kamjencu, spěšnje pak so zaso nawróćich.
Kak wupada to w ličbach? Kak často sy za Ralbičanske prěnje koparske mustwo na hrajnišću stał, a kak husto sy do čorneho trjechił?
P. Domaška: Statistiku žanu wjedł njejsym. Je pak to mjeztym nimale 20 lět, a tak by to mjez 400 a 500 hrami być dyrbjało. Při tym je so mi zešlachćiło, wjac hač 300 wrotow docpěć.
To su woprawdźe ekstremne ličby! Njejsy ženje žane ćeše zranjenja poćerpjeł?