Njeswačidło (ML/SN). „Dźensa je zastup wuraznje witany“ steješe minjenu njedźelu popołdnju na tafli před durjemi najstaršeho domu w Njeswačidle před kěrchowom a baroknej cyrkwju. Hdźež so nětko zaróštowana chěža ze stołom kónči, je zachod na stary kěrchow. Nad zachodom čitaš dwurěčny napis „Běchmy, štož wy sće. Wy budźeće, štož my nětko smy.“ Dwurěčny napis dopomina kaž stary dom před nim na časy, hdyž bydlachu we wsy hišće nimale jeno Serbja.

Njedźelu popołdnju su sej wjacore sta zajimcy, mjez nimi tež mnozy Serbja z wokolnych wsow, twarjenje wotwonka a wosebje wotnutřka wobhladowali. Tykowany dom bu w lětomaj 1552 a 1553 natwarjeny, kaž fachowcy na zakładźe wužiwaneho jědloweho drjewa zwěsćichu. Pomnikoškitar tykowanych a chěžow ze stołom w južnej Hornjej Łužicy Arnd Matthes zwěsći typiske twarske wašnje a ludowu architekturu. Wón měni, zo njeje tónle Njeswačanski dom jenož najstarši wsy, ale pječa tež najstarše tajke twarjenje Budyskeho wokrjesa. Matthes na to tuka, zo je chěža blisko cyrkwje w staršim času tež jako wjesna šula słužiła.