Worklecy (jb/SN). Po dwulětnej přestawce je minjeny pjatk Worklečanska wyša šula zhromadnje ze zakładnej šulu zaso dworowy swjedźeń z mejemjetanjom přewjedła. Najprjedy rejwaše 15 porow 4. lětnika a na to 17 porow 9. lětnika wokoło meje. Po dostojnych rejach wobeju lětnikow slědowaše wjeršk: Štó drje budźe mejski kral? Prjedy pak hač móžachu so hólcy wubědźować, dyrbješe najprjedy mejski štom padnyć. Tón pak wosta na poł puća w pjeršći tčacy a nochcyše prosće padnyć. Ze zhromadnymi mocami někotři nanojo, šulerjo a wučerjo meju skónčnje powalichu.

Najspěšniši hólc ze štwórteho lětnika bě na to Nico Budar, kiž wuzwoli sej Monu Lukašec za swoju kralownu. Runje tak napjaty kaž pola ­šulerjow zakładneje šule běše běh pola dźewjatkow. Tam hrabny sej Ludwig Bjeńš jako prěni hałuzu a wupyta sej ­Hanu Hančikec za swoju kralownu. Dołhi ćah šulerkow a šulerjow – mejskej ­porikaj na konjomaj – ćehnješe po tym po Worklecach. Krystof Mikławšk ze Serbskich Pazlic jich při tym z akordeonom přewodźeše.