Worklecy (jb/SN). Po dwulětnej přestawce je minjeny pjatk Worklečanska wyša šula zhromadnje ze zakładnej šulu zaso dworowy swjedźeń z mejemjetanjom přewjedła. Najprjedy rejwaše 15 porow 4. lětnika a na to 17 porow 9. lětnika wokoło meje. Po dostojnych rejach wobeju lětnikow slědowaše wjeršk: Štó drje budźe mejski kral? Prjedy pak hač móžachu so hólcy wubědźować, dyrbješe najprjedy mejski štom padnyć. Tón pak wosta na poł puća w pjeršći tčacy a nochcyše prosće padnyć. Ze zhromadnymi mocami někotři nanojo, šulerjo a wučerjo meju skónčnje powalichu.
Najspěšniši hólc ze štwórteho lětnika bě na to Nico Budar, kiž wuzwoli sej Monu Lukašec za swoju kralownu. Runje tak napjaty kaž pola šulerjow zakładneje šule běše běh pola dźewjatkow. Tam hrabny sej Ludwig Bjeńš jako prěni hałuzu a wupyta sej Hanu Hančikec za swoju kralownu. Dołhi ćah šulerkow a šulerjow – mejskej porikaj na konjomaj – ćehnješe po tym po Worklecach. Krystof Mikławšk ze Serbskich Pazlic jich při tym z akordeonom přewodźeše.