„Róža słuša do wěnca ...“

srjeda, 29. meje 2024
artikl hódnoćić
(0 )
Nalětni koncert Lipy a Njebjelčanskeho cyrkwinskeho chóra je spěwaca dźěćina, młode Lipki sobu wobrubiła.  Foto: Konstantin Hrjehor Nalětni koncert Lipy a Njebjelčanskeho cyrkwinskeho chóra je spěwaca dźěćina, młode Lipki sobu wobrubiła. Foto: Konstantin Hrjehor

Pančicy-Kukow (CRM/SN). Znowa klinčeše minjenu njedźelu serbski spěw z mnohich ertow w mejskej krasy stejacej zahrodźe klóštra Marijina hwězda. Přetož kaž hižo z dobrej tradiciju běše chór Lipa pod nawodom Jadwigi Kaulfürstoweje zhromadnje z Křesćansko-socialnym kubłanskim skutkom na nalětni koncert přeprosył. Pódla běše tež zaso spěwaca dźěćina, młode Lipki. Wosebity hóstny spěwny cyłk pak běše tónraz ­Njebjelčanski cyrkwinski chór ze swojim dirigentom Chrystofom Mikławškom.

Znata a zdobom woblubowana lyriska pěseń „Róža słuša do wěnca ...“, spisana wot Handrija Zejlerja a zhudźbnjena wot Korle Awgusta Kocora, přednjeseštej ­wobaj chóraj zachodnje zhromadnje jako wulki chwalospěw na Serbow hudźbu a rěč a z tym tež na wšě hódnoty, kotrež nas z łužiskej domiznu zwjazuja.

Tak zapřijachu potom Lipjenjo do swojeho programa sadźby kaž „Krasna družka Łužica“, „Maćernu rěč lubuju“ abo tež hnujace solo na serbsku mać „Na cyłym wulkim swěće...“.

wozjewjene w: Łužica
Prošu přizjewće so, chceće-li komentar podać

Chróšćan Šulerjo

nowostki LND