Bórze maja postawy ze zornowca zajimcow na horu Lubin njedaloko Budestec wabić
Wo dawnych časach
Sydom je kuzłarska ličba. Znajemy ju z mnohich bajkow a bajkow. Sydom palčikow škita Sněholinku, a sydom młodźencow stanje so w nocy z rapakom. Legenda zaso rěči wo sydom serbskich rjekach, kotřiž na horje Lubin spja a na to čakaja, zo jich Serbja do poslednjeje bitwy wo swoju swobodu wołaja. Krónowanych je sydom rjekow ze złotymi krónami a pochowanych na wjeršku Lubina pod wulkim kamjenjom. Woni bychu tuž dyrbjeli z rowa stanyć, hdyž jich Serbja wołaja, wšako legenda dale rozprawja, zo běchu chrobli mužojo w dawnej bitwje zemrěli. Dalša zaso wo tym rěči, zo dyrbja čakać, doniž po Łužicy hižo jeničkeho kapona njeje, prjedy hač móža k bojej nastupić. Wulki kamjeń na horje leži. Serbskich kralow pak tam dotal nichtó widźał a słyšał njeje.