Rentnar a što potom – wuměnkarsku swobodu wužiwać abo wužadanje
přiwzać (30)
W 1970tych lětach bě telewizija NDR w 20 pokročowanjach serije „Rentnarjo ženje chwile nimaja“ žortnje na tehdyše žiwjenske wašnja wuměnkarjow pokazowała. Tajke z idealemi dźensa 85lětneho Pančičana Alfonsa Kuringa přirunać njemóžeš. Jemu je tež we wuměnkarskej starobje dale wažne sej swěru zachować kajkosće kaž skromnosć, přećelnosć, porjad, spušćomnosć, a za druheho chwile měć a so nimo toho towaršnostnym potrjebam wěnować. Jeho žiwjenski puć je mjenowane kajkosće formował. Dźensa stara so wo rjenje hladany statok, kiž steji wysoko nad Klóšterskej wodu. Hižo wonka na zahrodźe wón nam na wjacorych městnach přeradźa, zo wě sej stawizniske žadnostki wažić. Najhódniši tam stejacy němy swědk stawiznow je modlerski stołp z lětoličbu 1788, kotryž bě Kuring w Pozdecach našoł a 1971 wuchował.
