Přewidna cokorowa tita

pjatk, 20. julija 2018
artikl hódnoćić
(0 )
Milenka Rječcyna

Myslu-li na swój šulski čas, běch wjesoła, zo staj mi staršej do sportoweho wačoka črije z běłej pódušu za sportowu halu, dalše z ćmowej pódušu za sport pod hołym­ njebjom a šlapki za gymnastiku tyknyłoj. Za tymi měješe so mać samo we wobchodźe nastupić, dokelž běchu žadnostka. Dźensa wuzwoleja sej dźěći črije ze swojimi najlubšimi comicowymi figurami a k tomu sportowy wačok, tež tyzku za snědań a šulsku tobołu ze samsnym motiwom. Haj, móža sej samo běłe wěcy z motiwami poćišćeć dać, kotrež we wobchodźe njenamakaja, cyle po swo­jim słodźe.

Něhdy je mać mi knihi z kupjenej fo­liju zawobalała. Wobalki w kniham wot­powědnych wulkosćach we wobchodach husto njemějachu. A dźensa? Knihi produkuja zdźěla hižo w tajkich materialijach, zo wobalki žane wjace trěbne njejsu. Swoje šulske knihi sym sej mnohe lěta chowała a wone wupadachu hišće dołho stajnje tak, kaž běch je posledni šulski dźeń na polcu stajiła. Dźensa šulerjo nimo swojeje fible lědma hišće wučbnicy doma chowaja. Runje na serbskich šulach dawaja je dale wot šulerja k šulerjej.

wozjewjene w: Rozmyslowane
Prošu přizjewće so, chceće-li komentar podać

Serbska debata

nowostki LND