Runja lońšemu lětu su so seniorojo Worklečanskeje dnjoweje hladarnje „Při Krabatowym puću“ tež lětsa na zhromadny wulět podali. Minjene dny tak daloko bě. Na zachodne durje našeje dnjoweje hladarnje napisachmy rano cedlu, na kotrež steješe „Smy sej wulećeli. Jutře smy zaso tu!“.

Jako we Worklecach wotjědźechmy, běchu wobdźělnicy z prawom wćipni, wšako bě cil našeje wuprawy překwapjenka. Naš puć wjedźeše po rjanej łužiskej krajinje do Biskopic. Naš cil bě tamniši zwěrjenc. Wón njeje přewulki a tuž dosć přewidny, přiwšěm móžeš sej tam wjele rjaneho wobhladać. Při zachodźe na nas hižo młoda žona čakaše, zo by nas po Biskopičanskim zwěrjencu přewodźała.