„Bychmy-li pola nas něšto tajke kaž špihel popularnosće wudawali ... by jeho mjeno sobu cyle prědku stało“, pisaše k sydomdźesaćinam Bjarnata Nowaka serbski publicist a spisowaćel Cyril Kola. Tehdy, hdyž bě tak mjenowane koło Starych serbskich knjezow wjetše a młódše. Hdyž potom, doniž njemějach za zastup do starych muži trěbnu starobu, sobu z nimi na měsačnych zetkanjach sedźach, wobdźiwach Bjarnata Nowaka, hdyž ze swojeho žiwjenja srjódki powědaše. Moje napominanje, tole napisać abo do protokola dać, nochcyše rady słyšeć: što da sym wulkeho činił ...
Nětkole, w sydomadźewjećdźesatym žiwjenskim lěće, je wutroba Bjarnata Nowaka 27. junija zastała bić.
Čas žiwjenja je so Bjarnat Nowak wobarał: jako hólčec a jako młodźenc, w systemje, kotryž jeho njeběše, jako młody muž w systemje, kotryž jeho běše, jako starc w hinašim systemje, kotryž znowa jeho njeběše. Tak widźane, je Bjarnat Nowak w swojej wosobje nazhonjenja mnohich Serbowkow a Serbow zjednoćił.