Za wonych, kotřiž su w 1. serbskej kulturnej brigadźe započatkarjo, běše jich dwójny wustup na nazymskich koncertach, a to minjenu sobotu w Slepom (SN rozprawjachu) a njedźelu w Bukecach, dožiwjenje wosebiteho razu.
Njedźelu popołdnju wšak dožiwichu serbscy gymnaziasća w Bukečanskej Wjesnej hospodźe samo spontanu dźakownosć, respekt a wulke připóznaće publikuma, jako serbske a němske připosłucharstwo stany a cyła žurla po nadobnym serbskim wašnju trójnu „Sławu“ zanjese. Wjelelětny hudźbny nawoda cyłka, cyrkwinski hudźbny direktor Friedemann Böhme z Budyšina, sam drje trochu překwapjeny, so za tule gestu wurjadneho počesćowanja z wutrobnymi słowami wšitkim přitomnym podźakowa.
Program w Bukecach běše porno tomu w Slepom trochu změnjeny. Tak njewustupi w Bukecach hižo cyła skupina hercow, tak zo steješe chór z přibližnje pjećdźesat spěwarkami a spěwarjemi cyle w fokusu tohole nazymskeho koncerta.
Spomnjenčko k 90. posmjertnym narodninam dr. Jana Rawpa (17.11.1928–13.09.2007)
Hladam na foto, znaju na nim zwobraznjene wosobiny a spóznaju w pozadku dokładnje městnosć, hdźež su so Jurij Winar, Bjarnat Krawc, Jan Rawp, Pawoł Nedo a Michał Nawka k zwěčnjenju zestupali:
Markantna pergola nad wrótkami při Droze dr. Marje Grólmusec w Radworju mjeztym wjace njeje. Tam bydleše, wróćiwši so po wójnje ze swojej swójbu do ródneje wsy, Jurij Winar pola Hazec na podruži. K Winarjecom na wopyt staj na wonej njedźeli, 1. septembra 1947, přijěłoj předsyda Domowiny Pawoł Nedo ze swojim hosćom Bjarnatom Krawcom z Varnsdorfa. Jim přidružištaj so tež prěni direktor 1946 nowozałoženeho wučerskeho wustawa Michał Nawka a wnuk Bjarnata Krawca, nowowučer Jan Rawp z Radworja.
Na wobrazu widźimy srjedźa potajkim skoro dźewjatnaćelětneho młodźenca, za kotrehož je so tudy w Radworju a z pomocu tu zhromadźenych Serbow rozwiwać počał powołanski puć. Hišće stupi so Jan Rawp do sćina swojeho dźěda, kotryž je so w Drježdźanach wo njeho nanowsce starał a jeho k hudźbje wjedł.
Husum (SN/bn). Zjednoćenstwo sewjernych Frizow Friisk Foriining wuhotuje wot dźensnišeho hač do njedźele w kinowym centrumje schleswigsko-holsteinskeho města Husum, frizisce Hüsem, mjeztym 7. filmowy festiwal europskich narodnych mjeńšin (EMFF). Pod hesłom „Wulke filmy małych ludow“ pokazaja na „najskerje najmjeńšim filmowym festiwalu Europy“, kaž organizatorojo swoje bienalne zarjadowanje mjenuja, dohromady šěsć přinoškow.
Program wopřijima tři hrajne filmy – retoromansku komediju „Amur Senza Fin“ (Chowanka), baskiski thriller „Oreina“ (Jeleń) a waliziski horor-drama „Yr Ymadawiad“ (Minjenje) kaž tež sewjerofrizisku dokumentaciju „Tuhuupe Luupea“ (Zhromadnje kolesować). Nimo toho předstaja krótkofilmaj „Il Silenzio“ (Ćichota) wo kurdiskej swójbje w Italskej a wjacekróć wuznamjenjenu produkciju „Zmij“ Wojerowskeje režiserki Angele Schusteroweje. Kaž je to na festiwalach z wašnjom, pokazaja wšitke přinoški w originalnych rěčach z jendźelskimi resp. němskimi podtitulemi.
Novi Sad (SN/JaW). Su mjeńšinowe medije kulturne namrěwstwo? Tele prašenje rozjimuja wot dźensnišeho fachowcy a žurnalisća na 2. europskej konferency mjeńšinowych a lokalnych medijow w serbiskim Novym Sadźe.
„Hłownej temje konferency budźetej nimo kulturneho prawa předewšěm samorjadowanje mjeńšinowych medijow a zhladowanje na nje jako kulturne namrěwstwo“, zdźěli hłowna organizatorka Nataša Heror. Jeje medijowy dom Heror Media Pont a madźarski mjeńšinowy dźenik stej mjezynarodne zarjadowanje organizowałoj zhromadnje z dalšimi partnerami kaž Europskim zjednoćenstwom nowin w mjeńšinowych a regionalnych rěčach MIDAS, kotremuž přisłušeja tež Serbske Nowiny.
Tež my Serbja móžemy tele dny na wažnu 100. róčnicu spominać, na wutworjenje Serbskeho narodneho wuběrka 13. nowembera 1918 w Budyšinje. W minjenych dnjach smy w Němskej na wjacore stote róčnicy dopominali, kaž zańdźeny pjatk na dobyće Nowemberskeje rewolucije a na kónc Prěnjeje swětoweje wójny z podpisanjom přiměra. Wšitke tute podawki w nowembru 1918 tworjachu sobu zakład za to, zo móžachu Arnošt Bart-Brězynčanski a dalši narodowcy spytać, historiski přewrót na dobro našeho serbskeho ludu wužiwać.
Projekt Serbskeho instituta je wažny přinošk, wuwić wirtuelne archiwy sakskich duchownych wědomosćow.
Budyšin (JK/SN). We wobłuku spěchowanskeje iniciatiwy Sakskeho statneho ministerstwa za wědomosć a wuměłstwo (SMWK) koordinuje Sakska akademija wědomosćow w Lipsku wot apryla 2017 hač do klětušeho oktobra sakske instituty zwjazowacy projekt pod hesłom „Wirtuelne archiwy za duchownowědomostne slědźenje“. Projekt zapřijima sydom institutow, kotrež swobodny stat podpěruje. Tež Budyski Serbski institut (SI) wobdźěli so na načasnym přepytowanju móžnosćow, archiwalije kaž tež historiske kulturne a wědomostne dokumenty zachować a z pomocu modernych medijow předstajić. Wot lońšeho julija maja tuž w instituće projekt pod hesłom „Centralne žórła k přeslědźenju stawiznow Serbow w času Weimarskeje republiki a nacionalsocializma – wirtuelnje zjimane“. Dr. Clemens Heitmann přeslědźuje w nadawku SI archiwy w Sakskej a w dalšich zwjazkowych krajach.
Praha (LW/SN). Słowjanske a čěske staty, stawizny Čěskosłowakskeje republiki a serbske naležnosće tworjachu srjedźišćo kolokwija, kotryž wotmě so minjeny kónc tydźenja w Praze. Organizowało bě wědomostne zarjadowanje w Serbskim seminarje na Małej stronje čěske Towarstwo přećelow Serbow (Společnost přátel Lužice, SPL) zhromadnje z Asociaciju čěskich wučerjow. Wěnowali su kolokwij 100. róčnicy zakónčenja Prěnjeje swětoweje wójny a załoženja Čěskosłowakskeje. Přitomni běchu zwjetša čěscy wučerjo stawiznow a akademikarjo.