..., da je zaso Mjezynarodny folklorny festiwal. Lětsa wotmě so wón dwanaty króć. Najwjac ludźi­ ćehnje dźě sobotu wječor na statoki, hdźež kulturne skupiny ze wšeho swěta swoje programy předstajeja. Tež Jurij Bjeńš je tam pobył.

Štóž bě mudry, je sej zastupny lisćik za sobotu a njedźelu w předpředani kupił a tak pjeć eurow lutował. Při wječornej kasy dyrbjachu mjenujcy někotři najprjedy raz póžěrać, jako słyšachu płaćiznu 18 eurow. Hladajo pak na wobšěrny poskitk a na to, zo płaći lisćik zdobom za njedźelne programy, je wjetšina ludźi wudawki zawěsće akceptowała.

Wot wšeho spočatka mam najprjedy raz rjane wjedro chwalić! Cyłu nóc wosta w Chró­sćicach při přijomnych temperaturach suche; a štóž měješe pulower abo ćeńku kapu sobu, je w Chrósćicach hač do ranja wutrał.

Jako přińdźech k busowemu zastanišću, wuhladach klawěr, a na nim hraješe Jan Brězan­ ze Smječkec. K jeho zynkam spěwaše přećel z Nowoseelandskeje. To bě za mnje dobry­ zazběh festiwalneje soboty – wjesoła, lochka a mjezynarodna to atmosfera.

Kaž na dotalnych folklornych festiwalach su organizatorojo tež lětsa rjemjeslnikam, wikowarjam a ludowuměłskim kružkam zmóžnili so na rjemjeslniskich ­wikach předstajić, a to sobotu kaž njedźelu w Chrósćicach. Tak podachu so tež po njedźelnej wjacerěčnej Božej mši z wosadnym fararjom Měrćinom Deleńkom ­mnozy k něhdźe 25 ­stejni­šćam pod Fulkec hórku. Tež někotre wukrajne folklorne skupiny, kaž Art Appreciation Folk-dance-group z Egyptowskeje a čłonojo wjackróć wu­znamjenjeneho amaterskeho ­folklor­ne­ho ćělesa z Běłoruskeje Krupickaja muzika, běchu tam z typiskimi ­regionalnymi wudźěłkami zastupjene.­ Nimo toho poskićachu cejdejki z hudźbu ­swojeje domizny.

Mjezynarodny je folklorny festiwal „Łužica“, a přihladowarjo su přeco wćipni , što jim hosćo z cyłeho swěta předstajeja. Ale tež ćělesa z łužiskeje domizny maja něšto poskićeć – a to móže so runje tak widźeć dać.

Po njedźelnym festiwalnym swjedźenskim ćahu słušeše jewišćo na Chróšćanskej Fulkec hórce łužiskim folklornym skupinam. Kaž wočakowane, běchu so wone na tónle wustup před wulkim publikumom zbliska a zdaloka nimoměry derje přihotowali. Stejachu dźě tu doma znowa w konkurency z mnohimi tohorunja na mjezynarodnym podiju wupruwowanymi ludowymi wuměłcami. Wša česć słuša tuž našim rejowanskim skupinam, hač wulkim abo mjeńšim, a zdobom chwalba spěwarjam a hudźbnikam, kotřiž wědźa jako derje fungowacy cyłk serbske kulturne herbstwo z modernymi aspektami jako něšto nadčasne předstajić a zdobom jako špihel žiweje ludoweje kultury Serbow zjawnosći znowa pokazać.

Po Janšojskim lětnim swjedźenju loni w awgusće je Delnja Łužica nětko dalši wjeršk w serbskim kulturnym a Domowinskim žiwjenju dožiwiła. Z mnohich skupin a towarstwow župy Delnja Łužica přichwatachu ludźo do Hochozy na zarjadowanje folklorneho festiwala „Łužica“. Mnohe holcy a žony běchu so k tej składnosći zhotowali serbsku narodnu drastu – dźěłansku a swjedźensku. K nim słušachu młode čłonki Domowinskeje skupiny z Mosta a Barbuka kaž tež zastupjerki tradiciskeho towarstwa ze Žylowka (Merzdorf).

Hochožanski serbski wjesnjanosta Fryco Wojto – na jeho statoku bě tohorunja jewišćo za program spřihotowane – bě po wšěm zdaću najzbožowniši čłowjek na swjedźenju. Wulka próca cyłeje wsy je so wudaniła, a tak bě jemu festiwal najlěpše wabjenje za Serbow, Domowinu a Łužicu, kaž wón zwurazni.

Na jednotliwych dworach a jewišćach su tež lětsa zaso młodźi serbscy žurnalisća Anne Holzschuhojc a Katarzyna Fidek z RBB, Ines Neumannojc z Noweho Casnika kaž tež młody student hudźby Christian Kliem serbsce a němsce moderěrowali.