Zetkanje a wuměna

štwórtk, 01. septembera 2016
artikl hódnoćić
(0 )

Serbšćina trjeba zas a zaso žiwe rěčne rumy. Tole wobkrući regionalna rěčnica Domowiny Christina Šołćina w roz­mołwje z Andreasom Kirschku na swójbnym­ popołdnju župy „Handrij­ Zejler“ zańdźenu sobotu we Wojerecach­.

Na čo so tele zarjadowanje wusměrja?

Ch. Šołćina: Nam je wažne, zo zhromadnje spěwamy a sej nazhonjenja wuměnjamy. Tule móžemy serbšćinu bjez nućenja nałožować. To je moje wutrobne a dušine přeće.

Što Was za swójbne popołdnjo motiwuje?

Ch. Šołćina: Předewšěm stej to zhromadnosć a mjezsobnosć. Tele popołdnjo je mjeztym krute zarjadowanje našeje lětneje protyki a hižo tradicija.

Čuja so starši Serbja takle zmuženi, zaso serbsce rěčeć?

Ch. Šołćina: Na kóždy pad. To bě tež dźensa zaso słyšeć, štož pokaza so předewšěm při zhromadnym zanošowanju serbskich spěwow. Tu jewjachu so dopomnjenki, a někotryžkuli je spontanje sobu spěwał. Ludowe pěsnje kaž „A ženje ja njejsym tak wjesoły był“, „Hanka, budź wjesoła“ a „Tu čerwjenu sukničku“ su zaklinčeli.

Kak wažne je šule do tohole projekta zapřijeć?

wozjewjene w: Rozmołwa
Prošu přizjewće so, chceće-li komentar podać

Serbska debata

nowostki LND