Mać Krabatoweho młyna Gertrud Wincarjowa swjeći wosomdźesaćiny
Jara čiłe a stajnje na dobro wšěch w Čornym Chołmcu wusměrjene, takle bych skutkowanje wjesnjanki Gertrud Wincarjoweje jako jeje bratrowča zjimała.
Sy-li tam prózdninske dźěćo abo kónctydźenski hósć, w Čornym Chołmcu so stajnje něšto stawa!
Wšudźe – wšojedne hač w prodrustwje, we wjesnym zhromadźenstwje jako wjesnjanostka a pozdźišo wjesna předstejićerka – je wona swoje slědy zawostajiła. A za wjeršk móžemy zwoprawdźenje jeje wizije wo Čornochołmčanskim Krabatowym młynje měć.
Ale wšitko po rjedźe: Po tym zo bě so 1959 na bratra našeho nana Maksa Wincarja wudała, je moja nětčiša ćeta z nim tež do Čorneho Chołmca šła a so tam zasydliła. Swójbje narodźištaj so synaj Karl-Heinz a Klaus. Na Čornochołmčanskim statoku bydlachu pola wowki a dźěda samozrozumliwje wjacore generacije pod jednej třěchu. Nimo dźěła w prodrustwje je ćeta Gertrud hišće dalokostudij na agrarnu inženjerku wuspěšnje zmištrowała. Prjedy hač bu 1978 za wjesnjanostku wuzwolena, bě wona rólniska brigaděrka we wsy.
