Jutře, 9. januara, swjeći Ruth Thiemannowa, rodźena 1941 jako Meltkec Ruth w Barće, hdźež dźensa zaso bydli, wosomdźesaćiny. Diplomowa historikarka, dr. phil., diplomowa kulturnowědnica, Domowinska funkcionarka, lektorka a knihi­kupča – tele hesła jeje žiwjenjoběh woznamjenjeja. Kajke to žiwjenje. Kóžde polo ze žohnowanymi žnjemi.

Zo bu Delnja Łužica wot hornich Serbow sčasami zanjechana, měješe wšelake přičiny. Jedna z nich běše prosće njewěda wo krajinje mjez Grodkom a Błótami. To je sej tež młoda stawiznarka, dostudowawši z diplomom na Lipšćanskej uniwersiće, wuwědomiła. „Wědźach wo historiskich rozdźělach mjez Hornjej a Delnjej Łužicu. Tele dopóznaće je mje ćěriło“, kaž dźensa praji. Wona měješe to za „myslensku podłohu“ pozdźišeho jednanja. „Běše načasu, wěste wěcy w Delnjej Łužicy spěchować.“ Ruth Thiemannowa, ručež bě na wotpowědnym městnje, je so do dźěła dała, „wěste wěcy spěchować“. Dźěłowe městno bu Serbski dom.