W awgusće swjeći Róža Domašcyna 70ćiny­. Marka Maćijowa je so z jubilarku wo jeje žiwjenju a skutkowanju rozmołwjała, a čitarjo zhonja, čehodla móže so basnica druhdy něčemu jeničce z basnju bližić. Mjez druhim je z Delan pochadźaca wot lěta 2000 literarny almanach „Wuhladko“ z přełožkami z druhich literaturow wudawała. To je dobra přiležnosć, so tež w aktualnym wudaću z tajkimi zaběrać. Róža Domašcyna sama je prozu Tomáša Přidala a lyriku Taje Kramberger přełožiła. Sylwija Šěnowa je basni Wisławy Szymborskeje do serbšćiny přenjesła. A Dorothea Šołćina je so lyrice Janiny Osewskeje kaž tež Tadeja Karabowiča wěnowała. Mamy pak tež originalnu serbsku litera­turu. Tak dawa prozowy tekst Ingrid Hustetoweje „Ptašk leśi“ dohlad do zetkanja na dwórnišću w Francoskej, štož so tematisce wuběrnje do lěćneho dowoloweho časa hodźi.