Z decembrej hodźacej so twórbu „Po­sledni přewoz“ Klausa Drechslera jako ­titulny motiw so aktualne wudaće Rozhlada zahaja. Maks Bagańc rozestaja so w swojim pojednanju ze subkulturu w Serbach, rozłožuje jeje teoriju a wotpowědne přikłady, a to na polu literatury, hudźby a w socialnych medijach. Při tym měni, zo swědči eksistenca tajkich pro­jektow a fenomenow wo witalnosći serbskeje towaršnosće. Evelyn Fiebiger zaběra so ze serbskimi chowancami Krajno­stawskeho wučerskeho seminara w Budyšinje a wěnuje so Ryćer­jec bratram z Hodźija. Tónkróć steji Jan Ryćer w srjedźišću, kiž je po mjenowanym seminarje cyłe swoje žiwjenje w te­hdom hišće serbskim Wóslinku wučerił. Justyna Michniuk pak je sej wustajeńcu „Cerno-Běłe. Serbske swaŕby w Slěpjańskej wósadźe“ wob­hladała a reflektuje z pomocu fotow, kak běchu w dawnych časach na wsy kwasy swjećili.