W jutrowniku zapleće Rahel Zelnakec w předsłowje mysle wo starodawnych tradicijach – kotrež běchu něhdy raz inowacije – z tučasnymi impulsami: wuwiće a změny wašnjow, wulke emocije a křižerki. A njeje to tež dobre znamjo, hdyž so wo nałožku rozpaliće diskutuje? To dźě wo tym swědči, zo je ludźom wjele hódny. Wizualizujo ma wobalka wudaća na čitarstwo skutkować.

Čitarstwo móže so na zajimawy interview z režiserku dr. Grit Lemke wo prěnim originalnje serbskim kinowym filmje wjeselić. Rěčimoj wo žiwjenju, nahladach a wjerškach při wjerćenju filma. Doporuču kóždemu z nas, sebi film w kinje wobhladać a wo tym rozmyslować, štó smy.

Dalši zajimawy přinošk je z pjera Maximiliana Grubera, kotryž – po mjeztym zwučenym wašnju – kritiske mysle do jadriwych sadow spakuje. Twarožk abo rozmyslowanje wo realiće byća skići stajnje dobru składnosć, so samoho a swójski swětowy napohlad do prašenja stajić. Smy poprawom zastarske abo kak legitimne je prašenje za pochadom?